Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.R. na czynność Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za udostępnienie materiałów i informacji w związku z modernizacją ewidencji gruntów i budynków w kwestii zażalenia R. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/GL 492/12 odrzucające skargę p o s t a n a w i a: 1. odrzucić zażalenie; 2. zwrócić R. R. kwotę 100 zł ( słownie sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od zażalenia.
Postanowieniem z dnia 9 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę R. R. na czynność Starosty [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie opłaty za udostępnienie materiałów i informacji w związku z modernizacją ewidencji gruntów i budynków. Odpis postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 20 lipca 2012 r.
Pismem z dnia 26 lipca 2012 r. pełnomocnik skarżącego - radca prawny wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r.,, poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zdaniem Sądu w sprawie nie ma wątpliwości, że postanowienie o odrzuceniu skargi i to bez względu na przyczynę odrzucenia skargi, jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Prowadzi to do wniosku, że na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o odrzuceniu skargi przysługuje skarga kasacyjna.
Jak wynika z akt sprawy, skarżący w postępowaniu przed sądem jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, dlatego też sporządzenie i wniesienie przez radcę prawnego, zażalenia na orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego, od którego przysługuje skarga kasacyjna, wywołuje ten skutek, że zażalenie takie jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu na podstawie art. 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a. (por. orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2006 r., sygn. akt I FSK 1022/05 oraz z dnia
9 lutego 2010 r. sygn. akt Ii GZ 16/10).
Na marginesie należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie sposób uznać, że wniesione zażalenie w istocie stanowiło skargę kasacyjną. Przeciwko takiemu przyjęciu świadczy nie tylko sam tytuł tego pisma
"zażalenie na postanowienie ...", ale również i to przede wszystkim jego treść.
W piśmie z dnia 26 lipca 2012 r. nie sformułowano bowiem podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia, których przytoczenie zgodnie z art. 174 p.p.s.a., jest wymogiem prawidłowego wniesienia skargi kasacyjnej. Z uwagi na to, że skarżący działał przez fachowego pełnomocnika, radcę prawnego, od którego wymaga się profesjonalizmu i należytej staranności w prowadzeniu spraw przed sądem, powyższe nie może być traktowane jako oczywista omyłka czy przypadkowe uchybienie. Dodatkowo należy wskazać, że również w dołączonej do zażalenia kopii polecenia przelewu, określając tytuł uiszczenia opłaty w wysokości 100 zł podano, że jest to opłata sądowa od zażalenia.
Z przytoczonych wyżej względów Sąd, stosownie do art. 197 § 2 w związku z art. 178 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji. O zwrocie uiszczonego wpisu w całości rozstrzygnięto zgodnie z treścią art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.