Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. L. na pismo Starosty B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia robót budowlanych w kwestii skargi kasacyjnej skarżącego J. L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 52/16 o odrzuceniu skargi p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 52/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę J. L. na pismo Starosty B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia robót budowlanych, jako niedopuszczalną.
Odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony ww. skarżącemu w dniu [...] r.
W dniu [...] r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący J. L. wniósł do Sądu pismo określając je jako "odwołanie, zażalenie, skarga wraz z wnioskiem".
W piśmie tym wskazał, że nie zgadza się z zaskarżonym postanowieniem i domaga się jego zmiany, unieważnienia i uchylenia. Pismo to zostało potraktowane jako skarga kasacyjna od postanowienia Sądu z dnia 30 marca 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W myśl art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymóg ten nie obowiązuje jedynie, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 P.p.s.a.).
Z powyższej regulacji wynika, że obowiązek ustanowiony w powołanym przepisie ma charakter bezwzględny, co oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia kończącego postępowanie w sprawie. W rozpoznawanej sprawie skarżący sporządził osobiście skargę kasacyjną od powyższego postanowienia. Z treści skargi kasacyjnej nie wynika natomiast, aby wnoszący ją był adwokatem lub radcą prawnym, jak również nie wynika, aby był jedną z osób, o których mowa w art. 175 § 2 P.p.s.a. Jednocześnie skarżący nie wykazał, że należy do kręgu wymienionych osób, zatem trzeba stwierdzić, że nie miał on wymaganej ustawowo zdolności do sporządzenia przedmiotowej skargi kasacyjnej. To z kolei oznacza, że wniesiona skarga kasacyjna jako niespełniająca wymogu określonego w art. 175 § 1 i 2 P.p.s.a., jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
W tej sytuacji - wobec treści art. 178 P.p.s.a, w myśl którego wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak też skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie - należało orzec jak w sentencji.