Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nabycie z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sadowych p o s t a n a w i a : odmówić przyznania prawa pomocy
W dniu [...]r. do Sądu wpłynął, sporządzony na urzędowym formularzu, wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. We wniosku tym J. B. wskazał, iż jest osobą w podeszłym wieku (76 lat) pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym wraz ze swoją małżonką. W skład majątku skarżącego wchodzi budynek mieszkalny o pow. 140 m2. Wnioskodawca nie posiada żadnych przedmiotów o wartości przekraczającej 300 euro, zaś jego miesięczny dochód - tj. 2400 zł netto uzyskiwany z tytułu emerytury, ulega pomniejszeniu o wydatki związane z utrzymaniem się oraz zaciągniętej pożyczki bankowej (8000 zł).
Na skutek wezwania Sądu, J. B. nadesłał szereg dokumentów obrazujących wysokość miesięcznych wydatków oraz stan jego rachunku bankowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Wniosek J.B. nie zasługiwał na uwzględnienie.
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyłączenie tej reguły w zakresie częściowym - w formie wnioskowanego przez stronę zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim i swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt. 2 P.p.s.a.). Przez uszczerbek utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony skarżącej w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2005 r. Sygn. akt II FZ 137/05, niepubl.).
W ocenie Sądu sytuacja materialna skarżącego nie jest na tyle trudna, aby można było stwierdzić, iż konieczność poniesienia kosztów sądowych może spowodować zagrożenie powstania uszczerbku w utrzymaniu się jego rodziny.
Trzeba bowiem zauważyć, że skarżący, pozostając wraz z małżonką we wspólnym gospodarstwie domowym, dysponuje stałym źródłem dochodu - świadczeniem emerytalnym, którego wysokość pozwala na pokrycie wszelkich wydatków związanych z utrzymaniem się. Stwierdzić przy tym trzeba, że wnioskodawca nie udokumentował wszystkich swoich wydatków (np. dotyczących spłaty pożyczki zaciągniętej w [...]), zaś ich zestawienie, dokonane w piśmie procesowym z dnia [...] r. nie znajduje pełnego potwierdzenia w nadesłanych odpisach dokumentów. W szczególności, z nadesłanych dokumentów nie wynika, aby skarżący co miesiąc ponosił wydatki na energię elektryczną w kwocie 600 zł. Nawet wówczas, gdyby przyjąć, że skarżący rzeczywiście ponosi co miesiąc opłaty w wysokości około 1400 zł, do jego dyspozycji pozostaje kwota około 1000 zł, z której może on wygospodarować kwoty niezbędne na pokrycie ewentualnych kosztów postępowania. Na marginesie jedynie należy zaznaczyć, że skarżący uiścił wpis w wymaganej wysokości - tj. 100 zł, a Sąd wyrokiem z dnia 8 grudnia 2006 r. uchylił zaskarżoną decyzję, czyniąc tym samym zadość żądaniu zawartemu w skardze. Z tego też względu skarżący nie będzie zobligowany do ponoszenia w tej sprawie dalszych kosztów sądowych.
W związku z powyższym na podstawie art. 16 § 2 P.p.s.a i art.160 tej ustawy, w związku z art. 245 § 3 P.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt. 2 przywołanej ustawy orzeczono jak w sentencji.