Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy M. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kwestii wniosku skarżącego W. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 2 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. D. i Z. D. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kwestii wniosku skarżącego W. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: 1) zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, 2) ustanowić dla W. D. adwokata z urzędu

Uzasadnienie

W skardze z dnia [...]r. W. D. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.

Skarżącemu przesłano druk urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy celem jego wypełnienia i zwrotu do Sądu. Wnioskodawca zadośćuczynił temu wezwaniu. Z treści formularza wynika, że W. D. samotnie prowadzi gospodarstwo domowe zamieszkując w budynku o pow. 100 m2 i utrzymując się z pracy na gospodarstwie rolnym. W skład majątku strony wchodzi nieruchomość rolna o pow. 5,97 ha oraz udział w prawie własności innej nieruchomości - o pow. 2,72 ha. Miesięczny dochód uzyskiwany z gospodarstwa rolnego skarżący określił na około 356 zł (średnia z ostatnich trzech miesięcy). Do druku formularza W. D. dołączył decyzję ustalającą łączne zobowiązanie pieniężne z tytułu podatku od nieruchomości, decyzję ustalającą wymiar podatku rolnego oraz wyciągi z rachunku bankowego.

Pismem z dnia [...]r. referendarz sądowy wezwał skarżącego W. D. o nadesłanie szeregu dokumentów obrazujących jego sytuację materialną (m.in. informacje dotyczące poziomu dopłat bezpośrednich do gruntów) oraz wysokość wydatków przeznaczanych na utrzymanie się.

Wnioskodawca udzielił odpowiedzi w wyznaczonym terminie. W oparciu o nadesłane przezeń dokumenty ustalono, że przychody skarżącego nie mają stałej wysokości (w maju wyniosły 253 zł, w czerwcu natomiast 515 zł), nie mniej jednak ich wysokość oscyluje na przeciętnym poziomie około 300 - 350 zł. W [...] r. W. D. uzyskał dopłaty bezpośrednie w wysokości 6794 zł, natomiast jego wniosek o płatności za rok bieżący nie został jeszcze rozpatrzony. Udokumentowane wydatki na paliwo (jak można domniemywać do maszyn rolniczych) na przestrzeni 2 miesięcy (lipca i sierpnia wyniosły niemalże 600 zł), wydatki na wodę (w czerwcu) 161 zł, natomiast zakup energii elektrycznej kosztował stronę 187 zł za dwa miesiące. W. D. oświadczył (w piśmie procesowym z dnia [...]r.), że koniecznym będzie zakup nawozów oraz opału na zimę, czego jeszcze nie uczynił ze względu na brak środków pieniężnych.

Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:

Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.

Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).

Analizując informacje dotyczące stanu majątkowego W. D. ustalono, że skarżący rzeczywiście nie dysponuje środkami pieniężnymi ani składnikami majątku, które mogłyby przynieść dochód pozwalający na pokrycie kosztów postępowania sądowego. Z tego też względu uznano, że złożony przez stronę wniosek zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powyższą konstatację oparto na oświadczeniach zawartych w druku formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz na dokumentach nadesłanych przez stronę. Ich treść nie budzi wątpliwości co do tego, że dochód skarżącego rzeczywiście jest niski, a deklaracja co do jego wysokości odpowiada rzeczywistości. Zarazem nie można oczekiwać, że którykolwiek ze składników majątku może przynieść dochód poprzez jego zbycie, skoro skarżący poza nimi nie ma nic, a one (nieruchomości) stanowią jego źródło utrzymania. W opisywanej sytuacji niepodobna oczekiwać, że strona będzie w stanie ponieść jakiekolwiek koszty postępowania sądowego, skoro najpierw musi zabezpieczyć środki na egzystencję (zakup opału i pokrycie bieżących kosztów utrzymania) oraz na uprawę roli (zakup nawozów).

Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1