Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Przy skardze z dnia 20 kwietnia 2012 r. A.J. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy. Następnie, na wezwanie sądu nadesłała urzędowy formularz, w którym wskazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych ze względu na bardzo trudną sytuację materialną i życiową.

Skarżąca oświadczyła, że samotnie prowadzi gospodarstwo domowe, a poza nieruchomością o pow. 0,9307 ha nie posiada żadnego majątku. Oprócz tego oświadczyła, że nie posiada żadnego źródła dochodu.

Ponieważ informacje zawarte w druku formularza okazały się zbyt skąpe dla dokonania rzetelnej oceny sytuacji materialnej strony, pismem z dnia 26 czerwca 2012 r. referendarz sądowy zobowiązał stronę do:

- wskazania źródła z którego czerpie środki na utrzymanie się oraz udokumentowania wysokości przeciętnych, miesięcznych wydatków na utrzymanie się (opłat za energię elektryczną, dostawy wody itp.),

- podania u kogo obecnie skarżąca zamieszkuje i w oparciu o jaki tytuł prawny (najem, współwłasność).

W odpowiedzi A. J. oświadczyła, że utrzymuje się z pracy dorywczej (roznoszenia ulotek), co przynosi dochód rzędu około 300 - 400 zł miesięcznie, a dokumentów potwierdzających ten fakt nie jest w stanie przedstawić albowiem jest zatrudniona bez umowy. Równocześnie skarżąca wyjaśniła, że obecnie przebywa w lokalu mieszkalnym należącym do jej męża - R. J., który ponosi wszelkie wydatki związane z utrzymaniem tego lokalu, zaś skarżąca w zamian gotuje i sprząta.

Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:

Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz.270 - zwanej dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.

Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że zasadniczym wydatkiem na obecnym etapie postępowania sądowego jest wpis od skargi, który stosownie do treści § 2 ust. 3 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów, z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) wynosi 100 zł.

Ocena całokształtu okoliczności dotyczących sytuacji majątkowej A.J. prowadzi do wniosku, że brak jest dostatecznych przesłanek przemawiających za uwzględnieniem złożonego przez skarżącą wniosku.

Przede wszystkim brak jest wiarygodnych informacji na temat źródła utrzymania się strony oraz wysokości uzyskiwanych środków. Skarżąca nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu potwierdzającego zadeklarowaną wysokość świadczenia za pracę, nie udokumentowała również w żaden sposób faktu, że pracę takową posiada. Zarazem o uzyskiwaniu jakichkolwiek dochodów nie wspomniała w druku formularza, wskazując, że jest bezrobotnym rolnikiem. Abstrahując od tych wątpliwości wskazać również trzeba, że strona podała, że obecnie zamieszkuje u swojego małżonka, który zapewnia jej lokum oraz ponosi koszty utrzymania. Zauważyć trzeba, że przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm. - por. art. 23, art. 25 i art. 27 cyt. ustawy) nakładają na małżonków obowiązek wzajemnej pomocy finansowej, co oznacza, że obejmuje on również wsparcie w razie konieczności poniesienia daniny o charakterze publicznoprawnym. W realiach rozpoznawanej sprawy konstatacji tej nie zmienia fakt, że skarżąca przez 10 lat pozostawała w konkubinacie z innym mężczyzną, skoro jej małżonek przyjął ją z powrotem i udziela wsparcia materialnego. Wobec konieczności uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł skarżąca jest w stanie wygospodarować te środki, a wobec tego jej wniosek nie mógł być uwzględniony. Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda