Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Asesor WSA Rafał Wolnik Protokolant ref. staż. Ewa Jędrasik po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. S. i S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: I. na podstawie art. 193 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne: Czy art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) rozumiany w sposób wyłączający możliwość wniesienia skargi przez gminę w sprawie dotyczącej przekształcenia prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości stanowiącej jej własność w prawo własności (w oparciu o przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności - Dz.U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1299 ze zm.), w sytuacji, gdy organ tej gminy orzekał w tym postępowaniu w pierwszej instancji jest zgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 165 Konstytucji RP ? II. zawiesić postępowanie sądowe do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał Konstytucyjny.
1. Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Burmistrz Miasta C., działając na podstawie art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 1 i 2, art. 4 oraz art. 5 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 123, poz. 781 ze zm., obecnie Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1299 ze zm.), przekształcił prawo użytkowania wieczystego przysługujące J. S. oraz S. S. do nieruchomości położonej w C. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz. Nr 1 i objętej księgą wieczystą Sądu Rejonowego w C. nr [...], w prawo własności oraz ustalił opłatę za to przekształcenie na kwotę 224,50 zł.
Następnie decyzją z dnia [...]r., wydaną po przeprowadzeniu wznowionego postępowania w oparciu o art. 145a, art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a. w związku z art. 4a w/w ustawy z dnia 4 września 1997 r., Burmistrz Miasta C. uchylił swą decyzję z dnia [...]r. w części dotyczącej wspomnianej opłaty i ustalił tę opłatę na kwotę 8 416 zł.
W uzasadnieniu stwierdził, że ze względu na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 kwietnia 2000 r., sygn. K 8/98 (OTK 2000, nr 3, poz. 87), w następstwie którego utraciły moc przepisy stanowiące podstawę określenia spornej opłaty, należało wznowić postępowanie i ustalić opłatę zgodnie z obowiązującą regulacją, czyli z uwzględnieniem wartości rynkowej nieruchomości.
Od decyzji tej odwołania wnieśli J. S. i S. S. oraz Prokurator Rejonowy w C. W uzasadnieniach obu odwołań podniesiono w szczególności, że wznowienie postępowania w rozpatrywanej sprawie powinno nastąpić na żądanie strony i odmówiono zarazem statusu strony Burmistrzowi Miasta C. Prokurator zaznaczył nadto, iż stroną nie był również Zarząd Miasta C., który zwrócił się do Burmistrza z wnioskiem o wznowienie, i dlatego też, jego zdaniem, wniosek ten nie stanowił żądania strony uprawniającego do wznowienia.
Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., działając na podstawie art. 1, art. 2, art. 17 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U.
z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz art. 145a, art. 151 § 1 pkt 2, art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 105 § 1 k.p.a., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i umorzyło postępowanie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium podkreśliło m. in., że z art. 28 i art. 29 k.p.a. wynika, iż stroną postępowania administracyjnego nie może być organ powołany z mocy prawa do wydania decyzji administracyjnej w sprawie objętej postępowaniem. Przywołało także pogląd wyrażony w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 1990 r. (sygn. SA/Wr 990/90, ONSA 1990, nr 4, poz. 7), według którego bez względu na przedmiot sprawy jego rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy, gmina ta nie jest stroną postępowania administracyjnego w postępowaniu dotyczącym praw osoby trzeciej, w której decyzję wydał wójt tej gminy.
Decyzję tę Gmina C. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się jej uchylenia w całości. W uzasadnieniu skargi zakwestionowano stanowisko organu odwoławczego oraz pogląd sformułowany w w/w postanowieniu z dnia 15 października 1990 r., akcentując równocześnie, iż postanowienie to nie jest źródłem prawa, ponieważ "zostało wydane w konkretnej sprawie i dotyczy tylko tej sprawy, której przedmiotem był zupełnie inny stan faktyczny". Zdaniem skarżącej, "gmina nie jest organem samym w sobie, ale działa przez swoje organy, które w różnych sytuacjach mają uprawnienia do działania". Dlatego też, według niej, jej zarząd był organem właściwym do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, a "realizacja wyroku Trybunału Konstytucyjnego może nastąpić wyłącznie w sposób dokonany decyzją Burmistrza Miasta".