Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spraw.) po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. H. na decyzję Starosty Powiatu B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na wykonanie robót budowlanych postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...]r., nr [...] Starosta Powiatu B. zatwierdził projekt budowlany i udzielił L. L.-R. pozwolenia na przebudowę budynku magazynowego położonego w R. przy ul. [...]. Odpis tej decyzji został doręczony inwestorowi, a także współwłaścicielowi nieruchomości R. R. Wobec niewniesienia odwołania przez strony biorące udział w tym postępowania decyzja stała się ostateczna i prawomocna.
Pismem z dnia [...]r. A. H. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ze skargą na powołaną na wstępie decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zważył:
Jak wynika z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej P.p.s.a., warunkiem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego jest uprzednie wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć - stosownie do treści § 2 powyższego przepisu - sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Warunek ten dotyczy także rozpatrywanej sprawy. Jak wynika bowiem z treści art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) od decyzji wydanej w pierwszej instancji stronie służy odwołanie. Właściwym do rozpatrzenia tego odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia (§ 2 tego przepisu). Regulacja ta ma na celu zachowanie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego polegającej na dwukrotnym rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu tej samej sprawy przez organ pierwszej, a następnie drugiej instancji. Bez względu na to, która ze stron postępowania administracyjnego skutecznie wniesie odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji i zostanie wydana w tej sprawie decyzja organu odwoławczego, otwarta zostaje droga do zainicjowania postępowania sądowoadministracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października 2008 r., sygn. akt I GSK 1071/07, Lex nr 515399).
Oznacza to zatem, że warunkiem koniecznym wniesienia w niniejszej sprawie skargi do sądu administracyjnego było uprzednie wyczerpanie na drodze administracyjnej środka w postaci odwołania do organu administracji publicznej wyższego stopnia nad Starostą B., tj. do Wojewody [...].
Tymczasem żadna ze stron postępowania, które toczyło się przez Starostą B., nie wystąpiła z takim odwołaniem, co zostało ustalone na podstawie pisma organu z dnia [...]r. Nie został zatem wyczerpany przysługujący w postępowaniu administracyjnym środek zaskarżenia.
Powyższe czyni skargę A. H. wniesioną na decyzję organu pierwszej instancji za niedopuszczalną i stanowi przesłankę do jej odrzucenia, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Dodać należy, że zgodnie z art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego strona, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu może wystąpić z podaniem o wznowienia postępowania administracyjnego w terminie określonym w art. 148 tego Kodeksu.