Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w L. na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...]r. nr [...] w sprawie grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku z zakresu ochrony przeciwpożarowej w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Zaskarżonym postanowieniem [...] Komendant Wojewódzki Państwowej Straż Pożarnej w K. utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w S. z dnia [...]r., nr [...], którą nałożono na "A" Sp. z o.o. w L. grzywnę w wysokości 15.000,00 zł w celu przymuszenia wykonania obowiązku z zakresu ochrony przeciwpożarowej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżąca spółka zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Uzasadniając wniosek i odpowiadając na wezwanie Sądu skarżący wskazał, że egzekucja należności w kwocie 15.000,00 zł wydatnie przełoży się na jego sytuację finansowo - organizacyjną rodząc dotkliwe skutki. Wyjaśniono, że na skarżącej spółce spoczywa wiele zobowiązań finansowych, w tym kredytowych, a groźba wyegzekwowania kwoty 15.000,00 zł, przed prawomocnym zakończeniem postępowania w niniejszej sprawie, spowodowałaby utratę przez skarżącego płynności finansowej, a co za tym idzie niemożność spłaty wszystkich rat kredytowych, co z kolei mogłoby skutkować wypowiedzeniem umowy kredytowej.
W konsekwencji skarżąca spółka zostałaby wpisana do rejestru bankowego, co z kolei skutkowałoby wypowiedzeniem umów kredytowych przez kolejne banki i postawieniem spółki przed widmem upadłości.
Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 12 marca 2015 r. wezwał stronę skarżąca do nadesłania dokumentów źródłowych obrazujących sytuację finansową i majątkową, w tym do wykazania, że zapłata nałożonej grzywny wysoce utrudni lub uniemożliwi dalsze prowadzenie działalności gospodarczej. Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została skutecznie doręczna skarżącej w dniu
23 marca 2015 r. i pozostała bez odpowiedzi.
Rozpatrując wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) Sąd może wstrzymać na wniosek strony skarżącej wykonanie aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności stanowi zatem w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i dotyczy jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.
Jak wynika z brzmienia przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. ustawodawca co prawda nie nałożył na stronę skarżącą obowiązku wykazania, iż zachodzą przewidziane nim przesłanki wstrzymania zaskarżonego aktu lub czynności, to jednakże uprawdopodobnienie przez stronę skarżącą podstaw złożonego wniosku powinno być rozpatrywane w kategoriach podejmowania działań we własnym procesowym interesie. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest zatem wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione.