Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. U. na decyzję Wojewody z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
W treści skargi z dnia (...) r. J. U. zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Wobec tego Sąd przesłał skarżącemu druk formularza PPF wraz z pouczeniem o konieczności jego wypełnienia i nadesłania w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W wyznaczonym terminie J. U. nadesłał wypełniony formularz PPF w którym zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu. Motywując ów wniosek wskazał, iż jego jedynym źródłem dochodu jest renta otrzymywana w wysokości (...)zł netto miesięcznie. Wnioskodawca nie posiada żadnych innych źródeł utrzymania, nie jest również właścicielem żadnych przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
J. U. zamieszkuje samotnie w domu o pow. (...) m2, a w skład jego majątku wchodzi nieruchomość rolna o pow. (...) ha - obecnie wydzierżawiona, z której to dzierżawy skarżący nie czerpie żadnego dochodu.
Na wezwanie referendarza sądowego wnioskodawca nadesłał odpis wspomnianej umowy dzierżawy, z której wynika, że wysokość czynszu dzierżawnego wynosi (...) q żyta.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 §2 ustawy P.p.s.a.). Z przepisu art. 246 §1 pkt. 1 tej ustawy wynika z kolei, że przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym może nastąpić wówczas, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Analiza stanu majątkowego J. U. nie pozwala stwierdzić, iż jest on osobą zasługującą na przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Niewątpliwie wysokość dochodu wnioskodawcy jest stosunkowo niska i pozwala na zaspokojenie jego zasadniczych potrzeb. Nie mniej jednak, w postępowaniu o przyznanie prawa pomocy jest to jedna z okoliczności, które wpływają na ocenę zdolności poniesienia przez stronę kosztów sądowych. Badaniu podlega bowiem całość majątku osoby występującej z takim wnioskiem, co w przypadku J. U. prowadzi do wniosku, iż trudno uznać go za osobę niemogącą ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Zauważyć bowiem trzeba, że skarżący jest właścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni ponad (...) ha, która pomimo wydzierżawienia nie przynosi mu żadnego dochodu. Stan taki trudno uznać za gospodarczo uzasadniony, gdyż nie jest racjonalnym utrzymywanie składnika majątku, z którego właściciel nie korzysta i który zarazem nie przynosi żadnych pożytków (czy to cywilnych, czy też naturalnych - vide oświadczenie zawarte w druku wniosku). Zawarte w formularzu oświadczenie, iż nieruchomość została oddana w dzierżawę w zamian za "płacenie podatków" uznać wypada za mało wiarygodne. Taki stan rzeczy stawia pod znakiem zapytania zasadność jej posiadania przez skarżącego. Jej wielkość wskazuje na to, iż zbycie tego składnika majątku mogłoby przynieść dochód, który w sposób znaczący polepszyłby sytuację majątkową J. U. Trudno przyjąć, iż to Skarb Państwa, a w efekcie podatnicy, powinni partycypować w kosztach postępowania sądowego zainicjowanego przez skarżącego w sytuacji, gdy ten posiada składnik majątku o wartości pozwalającej na poniesienie tego rodzaju wydatków.
Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności postanowiono jak w sentencji w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt. 1 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu.