Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 16 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. K. ([...]) na decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2008 r. Sąd odrzucił skargę na wskazaną wyżej decyzję. Po otrzymaniu tego orzeczenia skarżący, na urzędowym formularzu wystąpił o ustanowienie dlań adwokata z urzędu. Analiza akt administracyjnych oraz zawartych we wniosku danych pozwoliła ustalić, że E. K. jest osobą samotnie prowadzącą gospodarstwo domowe, zamieszkującą w lokalu [...]. Źródłem jego utrzymania się jest świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, którego wysokość wynosi [...] zł netto miesięcznie. Skarżący nie posiada żadnego majątku, którego spieniężenie mogłoby przynieść dochód, zaś stan jego zdrowia, [...], w zasadzie wyklucza możliwość znalezienia zatrudnienia.
Obowiązujące przepisy ustanawiają zasadę odpłatności postępowania (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.), nie mniej jednak nie ma ona charakteru bezwzględnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Osobie fizycznej, która wystąpiła o ustanowienie adwokata z urzędu prawo pomocy może być przyznane wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim i swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy przy uwzględnieniu treści przywołanych wyżej przepisów w kontekście wskazanych przez skarżącego okoliczności stwierdzono, iż jest on osobą, której stan materialny przemawia za uwzględnieniem złożonego wniosku.
E. K. jest osobą znajdującą się w niewątpliwie trudnej sytuacji materialnej. Wysokość jego dochodów pozwala na zaspokojenie elementarnych potrzeb egzystencjalnych i wyklucza czynienie jakichkolwiek oszczędności. Stan majątkowy skarżącego wskazuje na to, że jest on osobą ubogą, która nie ma możliwości zbycia składników majątku. Zgromadzone w aktach administracyjnych dokumenty wskazują również na to, że wnioskodawca w zasadzie pozbawiony jest możliwości uzyskania pracy, czemu na przeszkodzie stoi zwłaszcza stan jego zdrowia. W takiej sytuacji niepodobna stwierdzić, że będzie on w stanie samodzielnie opłacić wydatki związane z zastępstwem procesowym świadczonym przez adwokata.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.