Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 16 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. Ś. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie klasyfikacji gruntów zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2005 r. sygn. akt III SA/Gl 359/04 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2005 r. sygn. akt III SA/Gl 359/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę H. Ś. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] wydaną w przedmiocie klasyfikacji gruntów.
Następnie ten sam Sąd postanowieniem z dnia 27 czerwca 2006 r. sygn. akt III SA/Gl 144/06 odrzucił skargę H. Ś. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wymienionym wyrokiem, a sformułowaną w piśmie z dnia [...] r. Przyczyną odrzucenia skargi było - jak wynika z uzasadnienia postanowienia - nieuzupełnienie w terminie braków formalnych tej skargi oraz jej niedopuszczalność w związku z wniesieniem jej w termie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku.
Pismem z dnia [...] r. (data wpływu do Sądu) H. Ś. złożył nowy wniosek o wznowienie postępowania zakończonego opisanym już wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2005 r. Jako podstawę wniosku o wznowienie postępowania sądowego wskazał on na niepublikowany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 1904/04, którego teza została przywołana w decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...]. Decyzja ta została doręczona mu w dniu [...] r., a zatem należy przyjąć, że w tym dniu dowiedział się on o wspomnianym wyroku. W wyroku tym WSA w Warszawie wskazał, że naruszenie postanowień art. 10 § 1 k.p.a. ma istotny wpływ na wynik sprawy. Skarżący wskazał ponadto, że sprawa zakończona przywołanym wyrokiem dotyczyła tych samych naruszeń prawa, a to art. 10 § 1 i § 3 oraz art. 61 § 4 k.p.a. W odpowiedzi na skierowane do niego wezwanie Sądu w piśmie z dnia [...]r. H. Ś. sprecyzował, że złożony wniosek o wznowienie postępowania sądowego oparł na przepisie art. 273 § 3 ustawy o NSA (prawdopodobnie chodziło o ustawę z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi < Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. .- dalej P.p.s.a.>).
Wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 280 § 1 P.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania sądowego przed skierowaniem jej na rozprawę podlega badaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym pod kątem zachowania przez nią warunków formalnych. W szczególności Sąd winien ustalić, czy jest ona wniesiona w terminie oraz czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Przystępując do badania wniesionej skargi należy na wstępie zauważyć, że brak jest podstaw do zastosowania w sprawie art. 285 P.p.s.a., gdyż wskazany przepis nie dotyczy wypadków, w których nie doszło do wznowienia postępowania z powodu odrzucenia skargi o wznowienie z przyczyn formalnych, co miało miejsce w przypadku postanowienia WSA w Gliwicach z dnia 27 czerwca 2006r.
Co się zaś tyczy nowego wniosku skarżącego zauważyć należy, że powołany w piśmie z dnia [...] r. przepis art. 273 § 3 P.p.s.a. - na którym oparta została badana skarga o wznowienie postępowania - stanowi, że można żądać wznowienia postępowania w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy. W tym przypadku przedmiotem rozpoznania przez sąd jest nie tylko zaskarżone orzeczenie, lecz są również z urzędu inne prawomocne orzeczenia dotyczące tej samej sprawy. Z brzmienia zacytowanego przepisu wyraźnie wynika, że zaistnienie wskazanej w nim podstawy wznowienia postępowania sądowego ma miejsce w przypadku późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy, a nie naruszeń prawa stwierdzonych przez sąd w innej sprawie, które zdaniem skarżącego miały miejsce także w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem. Tym samym należy uznać, że skarżący wbrew jego twierdzeniom nie oparł swojej skargi na podstawie wznowienia wymienionej w art. 273 § 3 P.p.s.a. Samo powołanie się na ten przepis nie może oznaczać automatycznie, że skarga została oparta na tej ustawowej podstawie wznowienia, zwłaszcza jeżeli z jej uzasadnienia wynika iż podstawa taka nie zachodzi. ( por w tej kwestii stanowisko Sądu Najwyższego zajęte na gruncie art. 410 § 1 k.p.c. - odpowiadającego swoim brzmieniem przepisowi art. 280 § 1 P.p.s.a. - w postanowieniach z dnia 29 stycznia 1968 r. I CZ 122/67, OSNCP 1968 nr 8-9, poz. 154; w uzasadnieniu uchwały z dnia 28 października 1981 r., I CO 5/81, OSNCP 1982 nr 5-6, poz. 77, postanowieniu z dnia 30 maja 1996 r., I CRN 101/95, OSNC 1996 nr 10, poz. 138 oraz postanowieniu z dnia 28 października 1999 r. II UKN 174/99, OSNP 2001/4/133).
W tym stanie rzeczy zgodnie z art. 280 § 1 P.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji