Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia i wypłaty odszkodowania za czasowe zajęcie nieruchomości w związku z realizacją inwestycji drogowej p o s t a n a w i a: 1) sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 845/15 w ten sposób, że wers siedemnasty i osiemnasty sentencji postanowienia (licząc od góry) w brzmieniu: "pozostawić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania" zastąpić słowami: "oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych" 2) sprostować z urzędu niedokładność w uzasadnieniu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 845/15 w ten sposób, że na stronie drugiej uzasadnienia postanowienia, w wersie dwunastym (licząc od góry) za słowami: "wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie" wpisać słowa: "lub postanowienie".
W myśl art. 156 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2003 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie stron także na udzielonych im odpisach. Dalsze odpisy powinny być zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o sprostowaniu. O sprostowaniu sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie natomiast z art. 166 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach. Czynności sprostowania mogą podlegać zarówno wadliwości sentencji, jak i uzasadnienia orzeczenia.
W rozpoznawanej sprawie starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach postanowieniem z dnia 20 listopada 2015 r. oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Na skutek sprzeciwu skarżącego od powołanego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wydał postanowienie z dnia 14 stycznia 2016 r. W wyniku oczywistej omyłki, w wersie siedemnastym i osiemnastym sentencji przywołanego postanowienia Sądu (licząc od góry) błędnie wskazano: "pozostawić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania" zamiast: "oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych". Zaznaczyć należy, że przedstawione w uzasadnieniu postanowienia stanowisko Sądu wraz z argumentacją dotyczyło odmowy przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, zaś podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Nadto na skutek niedokładności w uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia - na stronie drugiej uzasadnienia, w wersie dwunastym (licząc od góry) pominięto po słowach: "wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie" zwrot "lub postanowienie". Oczywistym jest, że art. 260 p.p.s.a. dotyczy zarówno zarządzeń, jak i postanowień, przy czym w zawisłej sprawie skarżący wniósł sprzeciw od postanowienia starszego referendarza sądowego.
Wobec powyższego wskazane omyłki należało sprostować z urzędu stosownie do art. 156 § 1 i 2 w związku z art. 166 p.p.s.a.