Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi J.S. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie upoważnienia Wójta Gminy do zawierania umów na wykonywanie przyłączy wodnokanalizacyjnych p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. Nr 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) sąd administracyjny został upoważniony do kontroli m.in. aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej oraz aktów organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, innych niż określone w pkt 5, podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej.
Przedmiotem skargi jest uchwała z dnia [...] r. nr [...], podjętą na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.), mocą której Rada Gminy K. upoważniła Wójta Gminy do zawierania umów na wykonanie przyłączy kanalizacyjnych.
Mając na względzie treść art. 3 § 2 pkt 5 P.p.s.a., zaskarżona uchwała niewątpliwie nie może być zaliczona do aktów o charakterze prawa miejscowego ponieważ nie cechuje jej powszechność i abstrakcyjność. Wobec tego rozważyć trzeba, czy może być ona uznana za inny akt podjęty w sprawie z zakresu administracji publicznej.
W ocenie sądu kryterium przesądzającym o tym, iż określonemu aktowi można przypisać administracyjnoprawny charakter nie jest fakt, że przybrał on formę uchwały rady gminy. Przedmiot sprawy, który determinuje jej charakter (administracyjnoprawny bądź też cywilnoprawny) wyznaczają bowiem przepisy prawa materialnego, które łącznie z przepisami o właściwości organów określają prawa i obowiązki stron oraz organy właściwe do ich realizacji. Sąd pragnie zarazem zauważyć, że gmina może realizować powierzone jej zadania zarówno w formach władczych (imperium) jak i niewładczych (dominium). W tym ostatnim przypadku m.in. za pomocą instrumentów znanych prawu cywilnemu (np. poprzez zawieranie umów), co z kolei wyłącza je spod kognicji sądów administracyjnych.
Zaskarżona uchwała została wydana w oparciu o art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.). Na jej podstawie organ wykonawczy gminy (wójt) został upoważniony do zawierania umów o charakterze cywilnoprawnym na wykonanie przyłączy wodnokanalizacyjnych. Przywołany wyżej przepis art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ma charakter kompetencyjny - upoważnia bowiem radę gminy do podejmowania działań we wszystkich sprawach w zakresie działalności gminy, o ile przepisy o charakterze szczególnym nie stanowią inaczej. Mając na uwadze treść zaskarżonej uchwały Sąd doszedł do przekonania, że nie mieści się ona w zakresie kognicji wyznaczonym treścią art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a. Zarówno w literaturze (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Warszawa 2009 r. str. 38), jak i w orzecznictwie (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1267/09 - Lex nr 582702, postanowienie NSA z dnia 12 czerwca 2008 r. sygn. akt II OSK 761/08 - Lex nr 506028) podkreśla się, że kontrola sądów administracyjnych nie obejmuje aktów, a więc również uchwał, które rodzą bezpośrednie skutki cywilnoprawne. Do tej kategorii niewątpliwie zalicza się uchwała będąca przedmiotem skargi J. S., albowiem przyznaje ona Wójtowi Gminy kompetencję do zawierania umów cywilnoprawnych, a więc realizacji określonych działań w ramach wspomnianego wyżej dominium. Tym samym przedmiot skargi nie mieści się w ramach wyznaczonych treścią art. 3 § 2 P.p.s.a., co oznacza, że złożona skarga musi być uznana za niedopuszczalną.
W związku z powyższym, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 P.p.s.a. orzeczono o odrzuceniu skargi.