Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Kaznowska po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. M. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] w R. W skardze skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że wykonanie decyzji może narazić go na wystąpienie szkody.
Uczestniczka postępowania ustosunkowała się do przedmiotowego wniosku wnosząc o jego rozpoznanie przez Sąd oraz wskazując, że uzasadnienie wniosku jest tak lakonicznie, iż nie sposób zrozumieć na czym miałaby polegać szkoda wyrządzona skarżącemu wykonaniem zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności jeżeli zaistnieją szczególne okoliczności uzasadniające takie orzeczenie, tj. gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W rozpoznawanej sprawie biorąc w pierwszej kolejności pod rozwagę okoliczności badane z urzędu, a w szczególności uwzględniając charakter zaskarżonego rozstrzygnięcia należy zaznaczyć, że instytucja wstrzymania wykonania odnosi się jedynie do takich aktów lub czynności, które podlegają wykonaniu, tj. nakazują stronie wykonanie nałożonego na nią obowiązku lub dokonanie określonej czynności podlegającej wyegzekwowaniu w trybie postępowania egzekucyjnego. Podkreślić należy, że przedmiot skargi stanowi decyzja o wymeldowaniu, która ma na celu doprowadzenie przez organ prowadzący ewidencje do zgodności danych ze stanem faktycznym. Wymeldowanie jest zatem wyłącznie aktem rejestracji danych dotyczących pobytu określonej osoby. Stanowi urzędowe stwierdzenie faktu długotrwałego nieprzebywania pod danym adresem i nie ma żadnego związku z prawem do zamieszkiwania w tym lokalu. Jak zwracano uwagę w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja taka nie powoduje powstania ani utraty jakichkolwiek praw, a tym samym nie może jej wykonanie spowodować negatywnych dla strony skutków. Decyzja ta ma charakter ewidencyjny i służy jedynie aktualizacji. Nie ma ona charakteru nieodwracalnego, a stwierdza jedynie pewien stan faktyczny.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu, który obowiązany jest uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi może spowodować dla niego skutki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Skarżący nie umotywował należycie wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej pod kątem przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. postanowił orzec jak w sentencji.