Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami kraju p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Wojewoda [...] na skutek wniosku E. S. z dnia [...] r., ponowionego wnioskiem z dnia [...] r. o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty, odmówił potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez S. S. nieruchomości w M., pow. W., na dzień [...] r. woj. B., obecnie obwód [...] na [...].
Na powyższe rozstrzygnięcie, w piśmie z dnia [...] r., sprecyzowanym pismem z dnia [...] r., E. S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 3 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 812/11 oddalił zażalenie skarżącej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 827/11 o stwierdzeniu swej niewłaściwości i przekazaniu sprawy według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie prawomocnym postanowieniem z dnia 21 lipca 2011 r. (sygn. akt I SA/Wa 827/11) przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył , co następuje:
Jak wynika z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a. dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie skarżącej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy, stosownie do treści § 2 powyższego przepisu, rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Warunek ten dotyczy także rozpatrywanej sprawy. Powołany przepis wprowadza zatem zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego.
Zgodnie z treścią art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej zwaną k.p.a. od decyzji wydanej w pierwszej instancji stronie służy odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwym do rozpatrzenia tego odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy (§ 2 tego przepisu). Oznacza to zatem, iż warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest uprzednie wystąpienie przez stronę skarżącą z odwołaniem do organu administracji publicznej wyższego stopnia nad Wojewodą [...], działającym w rozpoznawanej sprawie jako organ pierwszej instancji, tj. do Ministra Skarbu Państwa. Dodać należy, iż jak wynika z treści zaskarżonego aktu zawierał on prawidłowe pouczenie co do sposobu i terminu wniesienia odwołania.
Zauważyć należy, iż Sąd dostrzegł okoliczność, że strona skarżąca przy wnoszeniu skargi, choć zachowała tryb wskazany w pouczeniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, pismo bowiem w którym sformułowana została skarga, zawiera także odwołanie od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] r. do Ministra Skarbu Państwa, nie czekała na rozstrzygnięcie organu drugiej instancji i wystąpiła ze skargą do sądu. W oparciu o powyższe, tak złożona skarga jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na postawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a. oraz art. 58 § 3 p.p.s.a.
Na marginesie wskazać należy, iż wystąpienie przez skarżącą z odwołaniem stosownie do art. 127 § 1 i 2 k.p.a., a następnie wydanie przez Ministra Skarbu Państwa decyzji z dnia [...] r., nr [...], którą to uchylono decyzję organu I instancji w całości i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia, otworzyło dopiero możliwość skutecznego wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sprawa zarejestrowana pod sygn. akt I SA/Wa 1431/11).