Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną postanawia: przyznać adwokatowi W.K. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane w ramach prawa pomocy w kwocie 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), w tym podatek VAT w kwocie 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy).

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 31 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia

[...] r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną.

Postanowieniem z dnia 11 lipca 2011 r. Sąd ustanowił dla skarżącej oraz uczestnika postępowania H.K. adwokata z urzędu. W dalszej kolejności Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata W.K.. Pismem z dnia [...] r. pełnomocnik wystąpił do Sądu z opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku oraz z wnioskiem o przyznanie kosztów sporządzenia tej opinii wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały pokryte przez skarżącą oraz uczestnika postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie ustawą, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Wobec powyższego, zasady przyznania tego wynagrodzenia w niniejszej sprawie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwane dalej w skrócie rozporządzeniem. W myśl § 2 ust.1 rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia powyższej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 rozporządzenia. Opłata ta nie może być jednak wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). Nadto, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje przez sąd podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit b rozporządzenia, w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka minimalna wynosi 50 % stawki określonej w pkt 1 ust. 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Tymczasem, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w innej sprawie niż wymienione w pkt 1 lit. a - b powyższego przepisu, 240 zł.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł o przyznaniu wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane w ramach prawa pomocy w kwocie 180 zł, podwyższone, w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, o 23 % stawkę podatku od towarów i usług.

Strona 1/1