Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę Z. K. z powodu nieuzupełnienia braku formalnego skargi. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 14 grudnia 2015 r.
W dniu 17 grudnia 2015 r. skarżący reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Do wniosku załączony został odpis skargi. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że skarżący nie otrzymał przesyłki z wezwaniem do uzupełnienia braku formalnego skargi, natomiast o powyższym wezwaniu dowiedział się dopiero z treści postanowienia z dnia
7 grudnia 2015 r. o odrzuceniu skargi. A zatem z przyczyn niezawinionych skarżący nie mógł złożyć odpisu skargi w terminie określonym w wezwaniu, nie otrzymał bowiem korespondencji. Przesyłkę odebrała I. G. pod adresem: L., D. [...], jednakże nie przekazała jej skarżącemu. Nadto wskazano, że adres ten nie stanowi adresu zamieszkania wnioskodawcy podanego w treści skargi, a zatem doręczenie przesyłki odbyło się w sposób nieprawidłowy.
Ustosunkowując się do przedmiotowego wniosku, uczestnicy postępowania K. K. i K. K. oraz "A" Sp. z o.o. w K., wnieśli o jego oddalenie podnosząc, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Wskazać należy, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany przy uwzględnieniu obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Tym samym może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć. Przywrócenia uchybionego terminu nie uzasadnia niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa (por. postanowienie NSA z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. akt. II OZ 712/08 niepubl.). Warunkiem przywrócenia terminu jest zatem uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu, przy czym pojęcie winy należy rozumieć w sposób obiektywny, wymagając od strony należytej staranności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2000 r. I CKN 1261/99).