Wniosek w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta i Gminy za niewykonanie wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. w sprawie II SAB/Go 45/16
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2017 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta i Gminy za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 października 2016 r. w sprawie II SAB/Go 45/16 p o s t a n a w i a : 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.

Uzasadnienie

Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 30 stycznia 2017 r. M.B. został wezwany do uiszczenia w terminie 7 dni wpisu od skargi w wysokości 200 zł. Dnia 22 marca 2017 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. M.B. oświadczył, że w lutym 2017 r. otrzymał z pomocy społecznej kwotę 697,82 zł z przeznaczeniem na zakup żywności i leków.

Wniosek jest uzasadniony.

Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.

W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).

Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.

Analiza sytuacji materialnej M.B. prowadzi do wniosku, że została spełniona ustawowa przesłanka o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Należy wskazać, że skarżący jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku.

M.B. systematycznie korzysta z pomocy społecznej. Z tego tytułu skarżący w lutym 2017 r. otrzymał łącznie kwotę 697,82 zł. Nadto z treści formularza PPF wynika, że skarżący nie posiada oszczędności ani majątku.

Powyższe okoliczności uzasadniają tezę, że skarżący nie ma możliwości poczynienia wydatków nie służących bieżącemu - koniecznemu utrzymaniu.

Z tych względów uznano, że wniosek M.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych jest uzasadniony i dlatego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. został uwzględniony.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1