Wniosek w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Gminy na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r. znak: [...] Starosta działając na podstawie art. 12 ust. 4a, ust. 4f i ust. 5, art. 18 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j Dz. U. z 2015 r. poz. 2031 ze zm.), art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1 a, art. 134 i art. 154 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm. dalej jako u.g.n.) ustalił odszkodowanie w wysokości 218 231 zł na rzecz S. i E.M. za nieruchomość położoną w [...] obejmującą działkę gruntu nr ewid. [...].

Decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Od powyższej decyzji Gmina, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę. Skarżąca zawarła w skardze skierowany do organu II instancji wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Na wypadek nieuwzględnienia wniosku o wstrzymanie przez Wojewodę strona skarżąca zwróciła się z wnioskiem o wstrzymanie do tutejszego Sądu. Zdaniem skarżącej istnieje niebezpieczeństwo, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje znaczne szkody w majątku Gminy, prowadząc do uszczuplenia stanu finansowego Gminy, który wydatkuje środki w oparciu o zaplanowany i przyjęty budżet. Skarżąca wyraziła obawę, iż wykonanie przedmiotowej decyzji może skutkować niewykonaniem zaplanowanych inwestycji i wydatków. Skarżąca wskazała przy tym na znaczną rozbieżność wysokości odszkodowań określonych w dwóch różnych operatach dotyczących spornych nieruchomości.

Wojewoda postanowieniem z dnia [...] stycznia 2018 r. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 61 § 1 p.p.s.a. Sąd może wstrzymać wykonanie aktu lub czynności w całości lub w części, gdy grożąca szkoda, o jakiej mowa w tym przepisie jest tego rodzaju, że nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2004 r., o sygn. akt GZ 138/04, publ. orzeczenia.nsa.gov.pl). Z kolei trudne do odwrócenia skutki, o których mowa w tymże przepisie, to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), wyrażonym m.in. w postanowieniu z 20 grudnia 2004 r. (GZ 138/2004, publ.: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji, stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że żądając wstrzymania wykonania decyzji, strona skarżąca ma zatem obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne, z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. postanowienie NSA z 14 listopada 2006 r., II FZ 585/06, publ.: j/w). Wobec powyższego, nie jest wystarczający ogólny wywód strony skarżącej, w tym jej subiektywna ocena własnej sytuacji finansowej. Jej twierdzenia powinny bowiem wyjaśniać, na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., a także znajdować potwierdzenie w dokumentach źródłowych dotyczących jej sytuacji np. finansowej oraz majątkowej. Obowiązkiem strony, która wnosi o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, jest przedstawienie sądowi tez, twierdzeń oraz dokumentów, które uprawdopodobnią zasadność uwzględnienia wniosku. Wnioskodawca powinien zatem uprawdopodobnić, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki (por. postanowienie NSA z dnia 4 października 2010 r., o sygn. akt II FZ 460/10, publ.: orzeczenia.nsa.gov.pl). Brak wskazania we wniosku tych przyczyn, uniemożliwia sądowi jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., o sygn. akt FZ 65/04, publ.: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Strona 1/2