Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 marca 2020 r. sprawy ze skargi Województwa [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Sejmiku Województwa nr II/22/17 z dnia 17 grudnia 2018 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Marszałka Województwa w części, tj. § 1 ust. 2 postanawia na podstawie art. 225 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) zwrócić stronie skarżącej Województwu [...] od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp., na jej koszt, łącznie kwotę 550 (słownie: pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem nienależnie uiszczonego wpisu od skargi, opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.
Województwo [...], działając przez profesjonalnego pełnomocnika, na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 512 ze zm. - określanej dalej jako u.s.w.) wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Sejmiku Województwa [...] nr II/22/17 z dnia 17 grudnia 2018 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Marszałka Województwa [...] w części, tj. § 1 ust. 2. Jednocześnie na rachunek bankowy Sądu wpłynęła kwota 300 zł uiszczona przez stronę skarżącą tytułem wpisu sądowego od złożonej skargi.
Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Go 206/19, WSA oddalił skargę. Strona skarżąca złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, wpłacając na konto Sądu kwotę 100 zł tytułem opłaty za uzasadnienie.
Następnie Województwo [...] wniosło skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz uiściło wpis sądowy od niej w wysokości 150 zł. Łącznie strona skarżąca wpłaciła na rachunek bankowy Sądu
550 zł kosztów sądowych.
Zgodnie z art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019, poz. 2325 ze zm. - określanej dalej jako p.p.s.a.) jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Od zasady tej ustawodawca wprowadził wyjątki w art. 239 p.p.s.a. oraz ustawach szczególnych. Na mocy art. 87 u.s.w. postępowanie sądowe wszczęte w sprawach skarg na rozstrzygnięcie nadzorcze wydane przez organ nadzoru, jakim jest Wojewoda, wydane na podstawie art. 82 i 86 tej ustawy, jest zwolnione od opłat sądowych, mamy tu więc do czynienia z ustawą szczególną wyłączającą regulację art. 214 § 1 p.p.s.a. Zatem ustawowe, przedmiotowe zwolnienie od obowiązku uiszczania kosztów sądowych sprawia, że uiszczony wpis od skargi, opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia oraz wpis od skargi kasacyjnej, jako nienależne, należało zwrócić.
Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 225 p.p.s.a., Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.