Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

W dniu 21 maja 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2020 r. w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 1 czerwca 2020 r. skarżący wezwany został do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu, pod rygorem odrzucenia skargi (k. 14). Jednocześnie skarżący wezwany został na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z tej samej daty do usunięcia braku formalnego skargi w terminie 7 dni poprzez podanie numeru PESEL, pod rygorem odrzucenia skargi.

Przesyłka zawierająca wezwania doręczona została skarżącemu w dniu 8 czerwca 2020 r. W dniu 16 czerwca 2020 r. skarżący uiścił wymagany wpis, a w dniu 24 czerwca 2020 r. nadał w urzędzie pocztowym pismo zawierające informację o jego numerze PESEL.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Na wstępie należy podkreślić, iż skarga wnoszona do wojewódzkiego sądu administracyjnego podlega merytorycznemu rozpoznaniu jedynie w sytuacji, gdy spełnia niezbędne wymogi formalne przewidziane przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325), dalej zwanej p.p.s.a., dla każdego pisma w postępowaniu sądowym, jak i dla pisma kwalifikowanego jakim jest skarga oraz wówczas, gdy uiszczony został od niej przez stronę skarżącą należny wpis.

W myśl art. 46 § 2 pkt 1 lit. b w zw. z art. 57 § 1 p.p.s.a. jednym z wymogów dotyczących pisma sądowego strony będącej osobą fizyczną, będącego pierwszym pismem w sprawie jest numer PESEL strony wnoszącej pismo. W przypadku braku w w/w zakresie strona wzywana jest do usunięcia braku formalnego skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia.

Stosownie zaś do treści art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W takim przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego pismo do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, a w przypadku skargi - pod rygorem jej odrzucenia (art. 220 § 3 p.p.s.a.).

Zgodnie z powyższym, zarządzeniem z dnia 1 czerwca 2020 r. Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 200 zł oraz do usunięcia braku formalnego skargi w zakresie podania numeru PESEL, zakreślając siedmiodniowy termin pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie doręczone zostało skarżącemu w dniu 8 czerwca 2020 r. Zatem termin do wykonania w/w obowiązków upłynął w dniu 15 czerwca 2020 r. W tym terminie wymagany wpis nie został uiszczony, ani też nie został usunięty brak formalny skargi.

Z akt sprawy wynika, iż skarżący uiścił wymagany wpis w dniu 16 czerwca 2020 r., a zatem jeden dzień po upływie terminu do wykonana nałożonego obowiązku. Z kolei pismo zawierające numer PESEL skarżący nadał dopiero w dniu 24 czerwca 2020 r., czyli również z uchybienie terminu.

Sąd podkreśla, iż tygodniowy termin wskazany w przepisach na uiszczenie wpisu oraz usuniecie braków formalnych skargi jest terminem ustawowym i Sąd nie ma możliwości rozpoznania skargi w sytuacji, gdy strona uchybiła temu terminowi. Dodać należy przy tym, iż w myśl w art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowoadministracyjnym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, a zatem traktuje się ją jakby w ogóle nie została dokonana.

Z powyższych względów na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1