Dnia 11 stycznia 2017r. . Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka - Trzebiatowski po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O.Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy nieodpłatnego przeniesienia własności działki postanawia: zwrócić ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz strony skarżącej - O.Ż., na jej koszt, kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem zwrotu nienależnie uiszczonych opłat.
Zgodnie z art. 225 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - określanej dalej jako p.p.s.a.) opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.
Zgodnie z przepisami wyżej przywołanej ustawy strony postępowania zobowiązane są do uiszczenia określonych opłat sądowych w związku z podejmowaniem różnych czynności procesowych, tj. w związku ze składaniem określonych pism procesowych w toku tego postępowania (np. wniosku o sporządzenie uzasadnienia), a także po jego zakończeniu (np. wniosku o wydanie kopii lub odpisu wydanego w sprawie orzeczenia.
W niniejszej sprawie w dniu 29 kwietnia 2016 r., a więc jescze przed rozpatrzeniem sprawy przez sąd, skarżąca uiściła kwotę 100 (sto) złotych, w tytule wpłaty wskazując jedynie "Sygn. akt II SA/Go 259/16". Po mimo uiszczenia tej opłaty skarżąca nie złożyła żadnego pisma procesowego, z którym mógłby się wiązać obowiązek uiszczenia jakiejkolwiek opłaty sądowej, tym bardziej opłaty we wskazanej wysokości.
W dniu 5 maja 2016r. sąd po rozpatrzeniu skargi O.Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nieodpłatnego przeniesienia własności działki, oddalił ją w całości. Skarżąca, mimo prawidłowego pouczenia w tym zakresie zawartego w zawiadomieniu z dnia 1 kwietnia 2016 r. o wyznaczeniu terminu rozprawy, nie złożyła w terminie ( ani po jego upływie) wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na podstawie art. 141 § 2 p.p.s.a., z którym ewentualnie mógłby się wiązać obowiązek uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 (sto) złotych.
Z kolei w dniu 10 listopada 2016 r. na rachunek sądu skarżąca uiściła kwotę 20 (dwadzieścia) złotych, ponownie w tytule wpłaty wskazując jedynie "Sygn. akt II SA/Go 259/16". Pomimo wezwania z dnia 23 grudnia 2016 r. o wskazanie, z jakiego tytułu uiszczono w/w kwotę, skarżąca nie udzieliła odpowiedzi. Do dnia wydania niniejszego postanowienia nie wpłynął również do sądu jakikolwiek wniosek strony, z którym mógłby się wiązać obowiązek uiszczenia należności pieniężnej we wskazanej kwocie.
Tym samym, uiszczone przez stronę skarżącą, bez wyraźnego związku z jakimikolwiek wnioskami w sprawie, kwoty: 100 (sto) złotych - uiszczona 29 kwietnia 2016 r. oraz 20 (dwadzieścia) złotych - uiszczona 10 listopada 2016 r. uznać należy za nienależne, i podlegające zwrotowi na podstawie wyżej przywołanego art. 225 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.