Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 maja 2012 r. sprawy ze skargi D.B. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekazanie według właściwości postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. D.B. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], którym przekazano skargę strony zgodnie z właściwością do Rady Miasta.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności. W tym zakresie Sąd bada czy skarga dotyczy przedmiotu objętego właściwością sądu administracyjnego określonej przepisem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), który stanowi, iż sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem działalności administracji publicznej. Nadto granice kognicji rzeczowej wojewódzkich sądów administracyjnych sprecyzowane zostały w przepisach art. art. 3 § 2 i 3 oraz art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie ppsa, jak również wynikają ze szczególnych przepisów zawartych w innych aktach prawnych.
Pismem z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze przekazało skargę D.B. z dnia [...] lutego 2012 r. według właściwości Radzie Miasta. Pismem tym jednocześnie poinformowano skarżącą, o przekazaniu jej podania do właściwego organu. Pismo organu odpowiada zatem dyspozycji art. 231 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. nr 98 poz. 1071 ze zm.), zgodnie z którym w przypadku, gdy organ, do którego wniesiono skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, obowiązany jest niezwłocznie, nie później niż w terminie siedmiu dni, przekazać ją organowi właściwemu, zawiadamiając równocześnie o tym skarżącego, albo wskazać organ właściwy.
Przekazanie skargi organowi właściwemu nie wymaga wydania w tym przedmiocie decyzji administracyjnej, postanowienia czy też innego aktu z zakresu administracji publicznej. Następuje w formie czynności materialno-technicznej, o podjęciu której organ ma obowiązek zawiadomić wnoszącego skargę. Przekazanie skargi stanowi wprawdzie czynność materialno - techniczna, ale nie podlegającą zaskarżeniu. Nie ma bowiem cech czynności, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Tym samym nie może być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.
Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż w piśmiennictwie, jak i w orzecznictwie wskazuje się, iż przekazanie skargi organowi stanowi zwykłą czynność techniczną, a spory dotyczące wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi składanej w trybie postępowania w sprawach przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (dział VIII kpa) nie podlegają kognicji sądów administracyjnych (por. M. Jaśkowska, Kodeks postępowania administracyjnego - komentarz, Warszawa 2009, s. 917; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2005r., sygn. akt OW 166/04).
Zgodnie z regulacją art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Natomiast § 3 tego przepisu wskazuje, że sąd odrzuca skargę postanowieniem, które może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W świetle powyższych okoliczności należało uznać, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, wobec czego w myśl art. 58 § 1 pkt 1 ppsa skarga podlega odrzuceniu.