Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący : Asesor WSA Michał Ruszyński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 października 2008r. sprawy ze skargi kasacyjnej [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia [...] Sygn. akt II SA/Go 383/08 odrzucającego skargę [...] na pisma Wojewody Lubuskiego z dnia [...] Nr [...] oraz z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na skargę, oraz na uchwałę Rady Gminy Z. [...] w sprawie skargi Pana [...]. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
I.Z. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim pismo Wojewody Lubuskiego [...], pismo [...] oraz uchwałę Rady Gminy Z. [...] w sprawie skargi Pana I. Z.. W skardze I.Z. wskazał, że Wojewoda Lubuski jako organ nadzoru nie dopatrzył się żadnych nieprawidłowości po stronie Rady Gminy Z., która uchwałą z dnia [...] uznała za bezzasadną jego skargę złożoną w sprawie żądania zapłaty kwoty 90.000 zł za bezumowne korzystanie przez Gminę z lokalu użytkowego sklep-rzeźnia i zwrotu tego lokalu. Skarżący podkreślił, że uchwała Rady Gminy Z. z dnia [...] jest dla niego krzywdząca.
Postanowieniem z dnia 23 września 2008r. (Sygn. akt II SA/Go 383/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. Nr 153, póz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a, odrzucił skargę I. Z.. Odpis postanowienia doręczono Ignacemu Z. w dniu 29 września 2008r. z pouczeniem, iż na postanowienie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która (pod rygorem jej odrzucenia), powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym.
W dniu 7 października 2008r. wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo I. Z. z dnia 3 października 2008r. zatytułowane "zażalenie". W piśmie tym skarżący podał, iż składa zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 23 września 2008r. do Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, albowiem nie zgadza się na rozpoznanie jego skargi na posiedzeniu niejawnym. W ocenie skarżącego Sąd rozpoznając sprawę na posiedzeniu niejawnym naruszył przepisy postępowania administracyjnego tj. art. 7 i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego. Skarżący wskazał także, że Sąd naruszył również przepisy Konstytucji RP, bowiem uniemożliwił mu dochodzenie swych praw przed Sądem. Dlatego też skarżący wniósł o ponowne rozpoznanie jego sprawy na posiedzeniu jawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Pismo skarżącego z dnia 3 października 2008r. zatytułowane "zażalenie" zawiera zarzut naruszenia przez Sąd przepisów postępowania sądowego. W ocenie skarżącego jego sprawa powinna być rozpoznana na rozprawie, nie zaś na posiedzeniu niejawnym. Należało zatem uznać, że złożony w niniejszej sprawie środek odwoławczy, błędnie nazwany "zażaleniem" jest faktycznie skargą kasacyjną. Zgodnie bowiem z art. 173 § 1 p.p.s.a od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (postanowienie Sądu z dnia 23 września 2008r. ma taki charakter) przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Stosownie do art. 175 § 1 p.p.s.a skarga kasacyjna powinna być bezwzględnie sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z wyjątkami nie mającymi zastosowania w tej sprawie (§ 2 i 3). Niezachowanie tego wymagania nie podlega zaś sanacji. W tym stanie rzeczy, skarga kasacyjna sporządzona przez skarżącego, podlega odrzuceniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w oparciu o art. 175 § 1 wzw. z art. 178 p.p.s.a.