Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2015r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy pkt 1 decyzji Burmistrza nr [...] z dnia [...] stycznia 2015r. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej w wysokości 2.025 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z wydaniem decyzji o zatwierdzeniu podziału nieruchomości położonej we wsi [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka o nr ewid. [...]. Zgodnie z decyzją do uiszczenia ww. opłaty zobowiązano D.W..
Na decyzję organu II instancji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wniósł zobowiązany - D.W., zawierając jednocześnie w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wobec braku uzasadnienia złożonego wniosku, na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 czerwca 2015r., skarżący został wezwany do wykazania w terminie siedmiu dni, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki, pod rygorem rozpatrzenia wniosku w oparciu o okoliczności wynikające z akt sprawy.
Wezwanie zostało doręczone D.W. dnia 3 lipca 2015r. Skarżący w wyznaczonym terminie nie ustosunkował się do wezwania Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.) zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności konieczne jest spełnienie przynajmniej jednej z przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a., przy czym ciężar wykazania ich istnienia spoczywa na skarżącym. Niedopełnienie tego obowiązku przez wnioskodawcę i poprzestanie na samym ogólnikowym wskazaniu zaistnienia zagrożenia bliżej nieokreślonej szkody uniemożliwia poczynienie stosownych ustaleń w zakresie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Na wnioskodawcy ciąży również obowiązek szczegółowego opisania swojej sytuacji majątkowej, która stanowi podstawę oceny zaistnienia zdarzeń uzasadniających uwzględnienie wniosku. Sąd musi mieć wiedzę o okolicznościach przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji, jak również możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich dokumentów w tym zakresie obciąża stronę (postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2014 r., II GZ 41/13, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Innymi słowy to wnioskodawca powinien wykazać, że w sytuacji faktycznej w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę, bądź trudne do odwrócenia skutki (por. postanowienie NSA z dnia 4 października 2010 r., o sygn. akt II FZ 460/10).