Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.B. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Prezydenta Miasta postanawia odrzucić skargę.
Uchwałą z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] podjętą w przedmiocie rozpatrzenia skargi R.B. na działalność Prezydenta Miasta (wniesioną w trybie artykułów 246 § 1 i 227 oraz 229 pkt 3 k.p.a.) Rada Miejska uznała tą skargę za bezzasadną.
Skargę na powyższą uchwałę, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim - R.B.. Skarżący zarzucił tej uchwale między innymi naruszenie art. 237 k.p.a. poprzez podjęcie jej po upływie ponad miesiąca od dnia wniesienia skargi oraz naruszenie art. 6, art. 7 i art. 8 k.p.a. polegające na uznaniu za bezzasadną jego skargi wniesionej na działalność Prezydenta Miasta. Ponadto skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego aktu oraz o uznanie, iż Prezydent Miasta jest zobowiązany do zawarcia z nim umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego w [...].
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska wniosła o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie oraz o zasądzenie od skarżącego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Postępowanie w sprawach skarg i wniosków zostało uregulowane w dziale VIII kodeksu postępowania administracyjnego, którego rozdział 2, obejmujący przepisy art. 227 - 240, normuje postępowanie skargowe. W myśl art. 227 k.p.a. przedmiotem skargi może być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
W sytuacji, gdy przepisy szczególne nie określają organów właściwych do rozpatrywania skarg, zgodnie z art. 229 pkt 3 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, jest rada gminy.
W niniejszej sprawie Rada Miejska rozpatrywała skargę na działalność Prezydenta Miasta. Uchwałą z dnia [...] marca 2008 r. podjętą na podstawie art. 229 pkt 3 k.p.a. oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami) Rada uznała skargę za bezzasadną.
Na marginesie Sąd pragnie podkreślić, iż w przedmiotowej uchwale ww. art. 18 ustawy o samorządzie gminnym jest oznaczony jako "art. 18 ust. pkt 15 ust. 3" z tym, że powołany przez organ pkt 15 znajduje się w ust. 2, a ust. 3 został skreślony w 1993 roku.
W orzecznictwie sądowym panuje ugruntowany pogląd, iż tryb "ogólnoskargowy" (art. 221 - 240 k.p.a. - Dział VIII k.p.a.) jest samodzielnym, jednoinstancyjnym postępowaniem o charakterze uproszczonym, które kończy się czynnością materialno-techniczną (zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi). W postępowaniu skargowym uregulowanym w dziale VIII k.p.a. nie rozstrzyga się konkretnej sprawy administracyjnej, w konsekwencji nie kończy się ono wydaniem decyzji administracyjnej.
Skarga z art. 227 k.p.a. jest odformalizowanym środkiem ochrony różnych interesów jednostki, nie dającym podstaw do uruchomienia dalszego trybu instancyjnego, tj. postępowania odwoławczego lub postępowania sądowoadministracyjnego (wyrok NSA z dnia 01.12.1998 r., III SA1636/97, LEX nr 37138; postanowienie NSA z dnia 21.11.2000 r., III SAB 108/99, LEX nr 48017; postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 25.07.2005 r., I SA/Rz 117/05, opubl. OwSS 2006/1/26, LEX nr 165846). Tym samym ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII k.p.a. nie podlega kognicji sądów administracyjnych (postanowienie NSA z dnia 09.12.1999 r., III SAB 7/99, opubl. ONSA 2001 r. nr 1 poz. 27, LEX nr 40203).
Odnosząc się do uchwały rady gminy w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, Sąd rozpoznający niniejszą sprawę stoi na stanowisku wyrażonym w orzeczeniu NSA w którym stwierdzono, iż organy jednostek samorządu terytorialnego podejmują co prawda uchwały we wszystkich sprawach należących do ich właściwości - bo tylko taką prawną formą działania mogą się one posługiwać (co sugerowałoby możliwość zaskarżenia ich do sądu administracyjnego), jednakże uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 k.p.a. są taką samą czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, jak i czynności innych organów wymienionych w art. 229 k.p.a., którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania. "Uznanie zatem, że w sytuacji gdy załatwienie skargi, o której mówi art. 227 kpa, nastąpiło w formie uchwały, służy skarga do sądu administracyjnego, powodowałoby niczym nie uzasadnioną nierówność prawną podmiotów. Tym bowiem, których skarga nie została załatwiona w formie uchwały, skarga do sądu na czynność informującą o sposobie załatwienia nie służyłaby" (postanowienie NSA z dnia 12.04.2001 r., I SA 2668/00, LEX nr 54426).
W świetle powyższych okoliczności należało uznać, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, wobec czego w myśl art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a skarga podlega odrzuceniu.