Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 października 2017 r. sprawy ze skargi H.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją z [...] stycznia 2015 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (w skrócie: "SKO") utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z [...] listopada 2014 r. nr [...] w zakresie ustalenia opłaty adiacecnkiej (pkt 1 decyzji Burmistrza) oraz uchyliło tę decyzję co do wskazania sposobu uiszczenia opłaty (pkt 2 decyzji Burmistrza) i w tym zakresie umorzyło postępowanie.
Jak wynika z treści zwrotnego potwierdzenia odbioru, decyzję doręczono skarżącemu 13 kwietnia 2015 r.
Pismem z [...] marca 2017 r. skarżący wystąpił do Burmistrza o zwrot uiszczonej opłaty adiacenckiej w wysokości 1.110,15 zł, powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. w sprawie II SA/Go 391/15, którym - na skutek skargi syna skarżącego - uchylono decyzję SKO oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza ustalającą opłatę adiacencką. W ocenie skarżącego wydana w jego sprawie decyzja dotknięta była takimi samymi uchybieniami jakie obarczały decyzję wydaną w sprawie jego syna.
Pismem z [...] kwietnia 2017 r. nr [...] Burmistrz poinformował skarżącego, iż wobec prawomocności decyzji ustalającej opłatę adiacencką jej zwrot nie jest możliwy.
Skarżący, pismem z [...] kwietnia 2017 r. wniósł do WSA w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Burmistrza oraz ww. pismo z [...] kwietnia 2017 r.
Zarządzeniem z 22 czerwca 2017 r. ze sprawy wyłączono sprawę ze skargi na pismo.
Wobec faktu, iż decyzja Burmistrza została zaskarżona w administracyjnym toku instancji, wezwano skarżącego do oświadczenia, która z decyzji: organu pierwszej czy drugiej instancji, jest przedmiotem jego skargi. W odpowiedzi na wezwanie, pismem z [...] sierpnia 2017 r. skarżący oświadczył, iż skarży decyzję SKO, w związku z czym Sąd wezwał ten organ do udzielenia odpowiedzi na skargę.
W piśmie z [...] września 2017 r. SKO wniosło o odrzucenie skargi jako złożonej z uchybieniem ustawowego terminu do jej wniesienia. Wskazało jednocześnie, iż podtrzymuje stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Wyjaśnienie przyczyn odrzucenia należy poprzedzić wyjaśnieniem, iż zgodnie za art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, w skrócie: "p.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Zaskarżeniu podlega decyzja organu odwoławczego. Skarga wyłącznie na decyzję organu pierwszej instancji jest niedopuszczalna. Dlatego właśnie Sąd wezwał skarżącego do oświadczenia czy jego skarga nie dotyczy decyzji SKO.
Zgodnie z art. 53 § 1 p.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie skarżącej rozstrzygnięcia w sprawie. Jest to termin ustawowy, który nie może być wydłużany, ani skracany. Zgodnie natomiast z art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Jak wynika z zapisów na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, decyzję SKO doręczono skarżącemu 13 kwietnia 2015 r. Decyzja ta zawierała prawidłowe pouczenie, iż przysługuje od niej skarga do WSA w Gorzowie Wlkp., która winna zostać wniesiona w terminie 30 dni za pośrednictwem SKO. Termin do wniesienia skargi upływał zatem 13 maja 2015 r. Skarżący natomiast swą skargę złożył w Urzędzie Miejskim 26 kwietnia 2017 r. Lecz i ta data może zostać uznana za datę wniesienia skargi, ponieważ zgodnie z przytoczonym już art. 54 § 1 p.p.s.a. skarga winna była zostać złożona za pośrednictwem SKO. W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, iż w sytuacji złożenia skargi za pośrednictwem organu niewłaściwego, o tym czy zachowano termin rozstrzyga data przekazania (nadania) skargi organowi za pośrednictwem którego skarga winna zostać wniesiona, czyli SKO (por. np. post. NSA: z 18 maja 2011 r. II OSK 802/11, z 29 sierpnia 2017 r. I OZ 1253/17, z 7 września 2017 r. II GZ 651/17 dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych - http//:orzeczenia.nsa.gov.pl). Dlatego w niniejszej sprawie za datę wniesienia skargi należy uznać 24 sierpnia 2017 r. czyli dzień w którym Sąd przekazał skargę SKO.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Sąd odrzucił skargę jako spóźnioną, przy czym zgodnie z art. 58 § 3 p.p.s.a. uczynił to na posiedzeniu niejawnym.