W orzecznictwie sądowym panuje ugruntowany pogląd, że tryb "ogólnoskargowy" (art. 221-240 kpa) jest samodzielnym, jednoinstancyjnym postępowaniem o charakterze uproszczonym, które kończy się czynnością materialno-techniczną (zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi). Skarga z art. 227 kpa jest odformalizowanym środkiem ochrony różnych interesów jednostki, nie dającym podstaw do uruchomienia dalszego trybu instancyjnego tj. postępowania odwoławczego lub postępowania sądowoadministracyjnego (wyrok NSA z dnia 1 grudnia 1998 r. USA 1636/97, LEX nr 37138, postanowienie NSA z dnia 21 listopada 2000 r., III SAB 108/99, LEX nr 48017, postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 25 lipca 2005 r. l SA/Rz 117/05, opubl. OwSS 2006/1/26 LEX nr 165846). Tym samym ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII kpa nie podlega kognicji sądów administracyjnych (postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 1999r r. III SAB 7/99, opubl. ONSA 2001, nr 1, póz. 27, LEX nr 40203).
W przedmiotowej sprawie skarga D.B. dotyczyła uchwały Rady Miasta Z., będąca rozstrzygnięciem w istocie skargi wniesionej do organu w trybie przepisów działu VIII kpa, czyli trybie skargowym, na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z..
Wskazać należy w tym miejscu i zgodzić się ze stanowiskiem NSA stwierdzającym, iż organy jednostek samorządu terytorialnego podejmują co prawda uchwały we wszystkich sprawach należących do ich właściwości (co sugerowałoby możliwość zaskarżenia ich do sądu administracyjnego) jednakże uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 kpa są taką samą czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, jak i czynności innych organów wymienionych w art. 229 kpa, którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania. "Uznanie zatem, że w sytuacji gdy załatwienie skargi, o której mówi art. 227 kpa nastąpiło w formie uchwały, służy skarga do sądu administracyjnego, powodowałoby niczym nie uzasadnioną nierówność prawną podmiotów. Tym bowiem, których skarga nie została załatwiona w formie uchwały, skarga do sądu na czynność informującą o sposobie załatwienia nie służyłaby" (postanowienie NSA z dnia 12 kwietnia 2001 r. l SA 2668/00 LEX nr 54426).
Na marginesie Sąd zwraca uwagę, iż skargi D.B. przedmiotem, których są uchwały Rady Miasta Z. dotyczące rozpatrzenia skarg na działalność Dyrektora MOPS w Z., były kilkakrotnie przedmiotem rozstrzygnięcia tutejszego Sądu (postanowienie z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. akt II SA/Go 349/08, postanowienie z dnia 7 grudnia 2007 r. , sygn. akt II SA/Go 745/07, postanowienie z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Go 310/08). Skargi w w/w sprawach zostały przez Sąd odrzucone, podobnie jak w niniejszej sprawie, zgodnie z tą samą podstawą prawną i z uwagi na te same przesłanki. Należy podkreślić, iż odrzucenie skargi, bez względu na podstawę prawną oznacza, iż sąd nie dokonuje merytorycznej oceny zasadności skargi, a jedynie ogranicza się do zbadania dopuszczalności jej wniesienia i oceny jej wymogów formalnych.
Stąd uwzględniając ugruntowane w tym zakresie stanowisko tutejszego Sądu także w przedmiotowej sprawie, w świetle przytoczonych okoliczności należało uznać, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, wobec czego w myśl art. art. 58 § 1 pkt 1 ppsa skarga podlega odrzuceniu.l