Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie WIkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2009 r. w Gorzowie WIkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.F. o udzielenie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działanie Burmistrza postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. postanowieniem z dnia 24 czerwca 2009 r. odrzucił skargę W.F. na Rady Miejskiej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr XXXIV/229/08 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działanie Burmistrza.
6 lipca 2009 r. do sądu wpłynął wniosek skarżącego o udzielenie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. W.F. wskazał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, zaś jego żona z tytułu umowy o pracę osiąga dochód w wysokości 3.500 zł (brutto). Skarżący oświadczył, że nie posiada oszczędności.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje między innymi ustanowienie adwokata, radcy prawnego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Regułą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych.
W.F. jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Żona skarżącego osiąga dochód w wysokości 3.500 zł (brutto). Skarżący oświadczył, że nie posiada oszczędności. Z wyciągu z rachunku rachunkowego wynika, iż skarżący dysponuje niewielkimi środkami pieniężnymi.
Uprawniony jest zatem wniosek, iż W.F. wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika w rozumieniu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.