Dnia 8 stycznia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Asesor WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata [...] o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w sprawie ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku, nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim adwokatowi [...] kwotę 120 zł. (słownie sto dwadzieścia złotych) podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej jako zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 października roku, przyznano skarżącemu A.S. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w Z. na pełnomocnika wyznaczyła adwokata A.K..
W przedmiotowej sprawie w dniu [...] roku zostało wydane postanowienie o odrzuceniu skargi A.S. z uwagi na to, iż Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16 maja 2007r. sygn. akt III CZP 35/07 orzekł, że do rozstrzygnięcia spraw z zakresu zwrotu opłaty za kartę pojazdu w wysokości 425 zł właściwa jest droga cywilnoprawna.
Adwokat A.K. wraz z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy adwokackiej udzielonej z urzędu nadesłał pismo z dnia [...] roku zatytułowane "opinia prawna w sprawie II SA/Go 432/07 ze skargi A.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...]". W piśmie tym adwokat A.K. uzasadnił swoją odmowę sporządzenia skargi kasacyjnej i poparł stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim zawarte w ww. postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowego przez same strony (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270 z późn. zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a."). Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, między innymi, kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Zgodnie z art. 250 p.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Pełnomocnikowi ustanowionemu na podstawie art. 244 p.p.s.a. należy się wynagrodzenie, w zakresie określonym w art. 250 p.p.s.a., jedynie za pomoc prawną rzeczywiście udzieloną. Decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu i że sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek Sądu w zakresie ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona. O ile w przypadku sporządzenia skargi kasacyjnej fakt udzielenia pomocy prawnej z urzędu wynika z wniesienia skargi, o tyle w przypadku opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wyrazem udzielenia pomocy prawnej jest opinia sporządzona na piśmie i doręczona przez pełnomocnika stronie. Opinię bowiem sporządza się dla strony i w jej interesie.
Powołany we wniosku o zasądzenie wynagrodzenia przez adwokata A.K. § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002r., Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) wiąże przyznanie wynagrodzenia jedynie z obowiązkiem sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 p.p.s.a., w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej. W przypadku gdy pomoc prawna polega na sporządzeniu dla strony opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, pełnomocnik powinien wykazać, że opinia została sporządzona i przekazana stronie.