Dnia 18 stycznia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.B. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r. Nr XLVII/619/09 w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej na skutek sprzeciwu wniesionego od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 10 listopada 2009 roku o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a : odrzucić sprzeciw.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r., sygn. akt II SA/Go 639/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę D.B. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] maja 2009 r. Nr XLVII/619/09 w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.
Odpis postanowienia doręczono skarżącej dnia 8 września 2009 r. W terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej D.B. wniosła o wyznaczenie jej radcy prawnego celem sporządzenia skargi kasacyjnej od zapadłego w sprawie orzeczenia kończącego postępowanie.
Zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 6 października 2009 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia w terminie siedmiu dni braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na odpowiednim urzędowym formularzu.
Zarządzeniem z dnia 10 listopada 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy, z uwagi na nieuzupełnienie w terminie powyższego braku formalnego tego wniosku. Odpis zarządzenia referendarza został doręczony skarżącej dnia 20 listopada 2009 r.
W dniu 16 listopada 2009 r. wpłynął do akt niniejszej sprawy wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie II SA/Go 639/09, sporządzony na urzędowym formularzu PPF. Z uwagi na ten fakt referendarz sądowy rozpoznał wniosek co do istoty, odmawiając postanowieniem z dnia 30 listopada 2009 r. przyznania skarżącej prawa pomocy.
Z kolei w dniu [...] listopada D.B. złożyła w siedzibie Samorządowego Kolegium Odwoławczego sprzeciw od zarządzenia referendarza z dnia 10 listopada 2009 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Samorządowe Kolegium Odwoławcze nadało ten wniosek przesyłką poleconą na adres Sądu dnia 3 grudnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Sprzeciw należało odrzucić.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, iż sprzeciw od zarządzenia o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania okazał się bezprzedmiotowy z uwagi na późniejsze rozpoznanie przez referendarza zgłoszonego wniosku pod względem merytorycznym, co nastąpiło po wpłynięciu do akt sprawy wypełnionego przez skarżącą urzędowego formularza PPF.
Niezależnie jednak od powyższego sprzeciw został złożony po terminie. Odpis zarządzenia referendarza o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania został doręczony skarżącej dnia 20 listopada 2009 r. wraz z prawidłowym pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia na to zarządzenie. Skarżąca złożyła sprzeciw w siedzibie Samorządowego Kolegium Odwoławczego dnia 23 listopada 2009 r., jednak Kolegium nadało ten sprzeciw na adres Sądu przesyłką poleconą w dniu 3 grudnia 2009 r., a więc po upływie terminu do jego wniesienia, który upłynął bezskutecznie z dniem 27 listopada 2009 r. Zgodnie bowiem z art. 83 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., za równoznaczne z wniesieniem pisma do sądu uznaje się oddanie go w polskim urzędzie pocztowym lub polskim urzędzie konsularnym. Przepisy tej ustawy nie przewidują możliwości wnoszenia do sądu pism procesowych w postępowaniu sądowoadministracyjnym (poza skargą) za pośrednictwem organu administracyjnego, w dodatku takiego, który w danej sprawie w ogóle nie występował jako strona. Tym samym uznać należy, że dniem wniesienia do Sądu sprzeciwu od zarządzenia referendarza był dzień nadania go przesyłką poleconą przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a więc dzień 3 grudnia 2009 r.
Stosownie do treści art. 259 § 2 p.p.s.a. sprzeciw na zarządzenie i postanowienie referendarza sądowego wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 259 § 2 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.