Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.D. na decyzję Wojewody z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
M.D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] czerwca 2012r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania.
W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zarządzeniem z dnia 13 sierpnia 2012r. Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącą do uzasadnienia, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, ww. wniosku (k. 17 akt sprawy) poprzez wykazanie, iż w niniejszej sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2012r. skarżąca podniosła, iż zaskarżona decyzja jest dla niej szkodliwa i trudna do zaakceptowania, ponieważ jest osobą uczącą się oraz oczekuje na przydział mieszkania z zasobu Urzędu Miasta i jest na liście oczekujących na lokal socjalny na pozycji numer 23.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270) - dalej "p.p.s.a." - sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma fakultatywny charakter, a więc sąd może, lecz nie musi wstrzymać wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nawet w wypadku, gdy występują w sprawie przesłanki przewidziane w powołanym wyżej przepisie, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy, więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń i okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.
Zdaniem Sądu, żadna z ustawowych przesłanek mogących uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w rozpatrywanej sprawie nie została przez skarżącą wskazana, a tym bardziej uprawdopodobniona. Skarżąca nie uzasadniła istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślenia wymaga fakt, że decyzja o wymeldowaniu z pobytu stałego ma charakter ewidencyjny i potwierdza jedynie zaistniały stan faktyczny. Nie ma ona charakteru "nieodwracalnego". Nie ogranicza prawa do przebywania w lokalu, ani też nie powoduje utraty prawa własności, czy współwłasności do tego lokalu. Rozstrzygnięcie o wymeldowaniu nie kreuje żadnych obowiązków, ani też nie daje żadnych uprawnień względem lokalu lub innej nieruchomości.
Sąd pragnie podkreślić, iż zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r., Nr 31, poz. 266 ze zm.) umowa najmu lokalu socjalnego może być zawarta z osobą, która nie ma tytułu prawnego do lokalu i której dochody gospodarstwa domowego nie przekraczają wysokości określonej w uchwale rady gminy podjętej na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy. Jeśli chodzi o przydział lokalu socjalnego, kwestia meldunku nie ma więc znaczenia. Znaczenie ma natomiast zamieszkanie na terenie danej gminy, co nie jest równoznaczne z zameldowaniem.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.
.