Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2008 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych postanawia: 1. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.
11 stycznia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga D.B. zawierająca również wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że posiada dochód w wysokości 477 zł. Nadto z treści formularza PPF wynika, że nie D.B. posiada majątku ani oszczędności.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. -dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Wniosek o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie mógł zostać uwzględniony, już z tej tylko przyczyny, iż D.B. z mocy ustawy jest zwolniona od obowiązku uiszczenia tychże kosztów (art. 239 pkt 1 a p.p.s.a.). Dlatego też należało odmówić udzielenia prawa pomocy w tym zakresie.
Uzasadniony jest natomiast wniosek D.B. o przyznanie pełnomocnika.
Zgodnie z art. 262 p.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
Regułą jest, że prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych.
W świetle przedstawionych przez D.B. faktów oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy należy uznać, że skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Wnioskodawczyni od wielu lat korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej, jest osobą bezrobotną (bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych), nie posiada majątku ani oszczędności. Nadto skarżąca cierpi na liczne schorzenia.
W konkluzji należy uznać, że D.B. nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.