Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska, Sędziowie Asesor WSA Joanna Brzezińska (spr.), Sędzia WSA Ireneusz Fornalik, Protokolant Anna Paprocka, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2007 r. na rozprawie sprawy ze skargi M.P., Z.P. na czynność Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie wskazania lokalu socjalnego p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę, 2. oddalić wniosek pełnomocnika skarżących o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. na czynność Burmistrza Miasta i Gminy polegającą na wskazaniu skarżącym jako lokalu socjalnego lokalu położonego w [...], M. i Z.P. zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej czynności do czasu rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W uzasadnieniu podniesiono, ze komornik wszczął wobec skarżących postępowanie egzekucyjne, a w razie dalszego prowadzenia egzekucji i w konsekwencji przymusowego przekwaterowania skarżących do lokalu nie będącego lokalem socjalnym, powstaną dla niech nieodwracalne skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z zasadą postępowania sądowoadministracyjnego, sformułowaną w przepisie art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, z późn.zm.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednocześnie ustawodawca sformułował jednoznacznie przesłanki warunkujące możliwość wstrzymania, przez właściwy organ administracji publicznej lub sąd, wykonania aktu lub czynności objętych skargą.
Należy wskazać, iż ewentualne wstrzymanie przez Sąd wykonania zaskarżonej czynności upada w razie wydania przez Sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Z tej przyczyny, wobec rozpoznania przedmiotowego wniosku na rozprawie bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia kończącego postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym, orzekanie w przedmiocie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej czynności jest, na obecnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego, zbędne.
Niezależnie od powyższego Sąd stwierdza, że rozpatrzenie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej czynności Burmistrza Miasta i Gminy winno nastąpić stosownie do przepisu art. 61 § 3 ww. ustawy, zgodnie z którym Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jednocześnie ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej reguły tj. dla przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie oraz gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżących zgłaszając przedmiotowy wniosek jako okoliczności, które stanowią przesłankę wstrzymania przez Sąd wykonania zaskarżonej czynności do czasu rozstrzygnięcia zawisłej przed nim sprawy, wskazała wszczęcie postępowania egzekucyjnego zmierzającego do przymusowego wykonania wyroku Sadu Rejonowego nakazującego eksmisję skarżących z dotychczas zajmowanego lokalu mieszkalnego.
W ocenie Sądu, wykonanie zaskarżonej czynności polegającej na "wskazaniu skarżącym przez Burmistrza Miasta i Gminy konkretnego lokalu jako lokalu socjalnego", który gmina zobowiązana jest zapewnić zgodnie przepisami ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn.zm.), nie stanowi samodzielnej podstawy do wszczęcia postępowania egzekucyjnego zmierzającego do przymusowego przekwaterowania skarżących z dotychczas zajmowanego lokalu, do lokalu wskazanego przez Gminę. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14 ust. 6 ww. ustawy Orzekając w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu o obowiązku zapewnienia lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Przedmiotu skargi nie stanowi złożenie oferty umowy najmu konkretnego lokalu mieszkalnego, zatem nie jest uzasadnione twierdzenie skarżących, iż wykonanie zaskarżonej czynności może spowoduje powstanie dla nich "nieodwracalnych skutków". Sąd zważył, iż zaskarżona czynność w dacie wniesienia skargi została już wykonana, a nadto jej wykonanie nie powoduje niebezpieczeństwa wyrządzenia skarżącym znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków
Z tych powodów, na podstawie przepisu art. 61 § 3 i 5 w związku z art. 61 § 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.