Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego w sprawie ze skarg Gminy i A.B. na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia [...] r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Burmistrza postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2012 r. Gmina reprezentowana przez Radę Miejska wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie skargę na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia [...] lipca 2012 r. znak: [...] stwierdzające wygaśnięcie mandatu Burmistrza A.B..
Jednocześnie pismem z tego samego dnia A.B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na to samo zarządzenie zastępcze.
W treści każdej ze skarg skarżący złożyli wnioski o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego. Wniosek uzasadniono niebezpieczeństwem spowodowania dalekoidących konsekwencji faktycznych i prawnych, grożącym wywołaniem niemożliwych do odwrócenia skutków konsekwencji dla Burmistrza i skutków niekorzystnych dla całej Gminy.
Postanowieniem z dnia 4 października 2012 r., sygn.. akt II SA/Go 772/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. na podstawie art. 111 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) połączono niniejszą sprawę do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą ze skargi Gminy na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Burmistrza, sygn.. akt II SA/Go 770/12, połączone sprawy prowadzone dalej są pod sygn.. II SA/Go 770/12.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżących nie zasługuje na uwzględnienie.
Zasadniczo zgodnie z treścią przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej zwanej w skrócie p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Dla sytuacji wyjątkowych ustawodawca przewidział jednak możliwość skorzystania z instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Przedmiotem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jak podkreśla orzecznictwo sądów administracyjnych, mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonaniu mogą podlegać jedynie akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów (por. Z. Kmieciak, glosa do postanowienia NSA z dnia 23 stycznia 1997 r., sygn. akt SA/Rz 1382/96, OSP 1998/3/54).
Odstępstwo od zasady braku automatycznego wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu przewiduje przede wszystkim art. 61 § 3 p.p.s.a., w myśl którego po przekazaniu sądowi skargi, Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, na które wniesiona została skarga, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Wyjątek od określonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. reguły nie suspensywności zaskarżonego aktu lub czynności przewidują także przepisy ustaw szczególnych. Przepisem takim jest m.in. art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej zwanej u.s.g.), który stanowi, iż rozstrzygniecie nadzorcze staje się prawomocne z upływem terminów do wniesienia skargi bądź z datą oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd. Jednocześnie przepis art. 98 a ust. 3 u.s.g. przewiduje odpowiednie stosowanie w/w przepisu do zarządzenia zastępczego.