Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.Z. na postanowienie Wojewody z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 października 2013r., sygn. akt II SA/Go 785/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę S.Z. na postanowienie Wojewody z dnia [...] lipca 2013r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego. Przyczynę odrzucenia stanowiła okoliczność nieuzupełnienia przez profesjonalnego pełnomocnika skarżącej braku formalnego skargi w postaci braku pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącej przez Sądem. Odpis powyższego postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącej w dniu 29 października 2013r.
W dniu 8 listopada 2013r. do Sądu wpłynęło pismo pełnomocnika zatytułowane "Zażalenie", w którym pełnomocnik zakwestionował zasadność odrzucenia skargi, zarzucił obrazę art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż braki formalne skargi nie zostały uzupełnione oraz błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż pełnomocnik skarżącej był wzywany do doręczenia pełnomocnictwa. Jednocześnie pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie na postanowienie z dnia 24 października 2013r. o odrzuceniu skargi podlegało odrzuceniu.
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia wymienione w pkt od 1 do 10 tego przepisu. Przepis art. 173 § 1 p.p.s.a. stanowi natomiast, że od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Nie ulega wątpliwości, że postanowienie o odrzuceniu skargi jest postanowieniem kończącym postępowanie w danej sprawie, wobec czego właściwym środkiem jego zaskarżenia jest skarga kasacyjna, a nie zażalenie.
Tymczasem reprezentujący S.Z. profesjonalny pełnomocnik wniósł zażalenie na przedmiotowe postanowienie Sądu. W takiej sytuacji wniesione nieprawidłowo zażalenie zamiast skargi kasacyjnej podlegało odrzuceniu.
Nadto należy również zauważyć, że chociaż zażalenie zostało sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika, co jest wymogiem formalnych przewidzianym dla skargi kasacyjnej (art. 175 p.p.s.a.), to jednak ze względu na okoliczność, iż zażalenie to nie zawierało wyraźnie wskazanej podstawy prawnej, co również jest wymogiem przewidzianym dla skargi kasacyjnej (art. 176 w zw. z art. 174 p.p.s.a.) nie mogło ono zostać potraktowane jako taka skarga.
W konsekwencji, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. Sąd postanowił jak w sentencji.