Dnia 26 lutego 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., Nr [...] w sprawie uchwalenia zmiany oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta. postanawia : umorzyć postępowanie.
Pismem [...] Wojewoda Lubuski, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, póz. 1591 z późn.zm.), zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim uchwałę [...] sprawie uchwalenia zmiany oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Z.
Wojewoda zarzucił wskazanej wyżej uchwale istotne naruszenie przepisów art. 28 ust. 1 w związku z 15 ust.1 i art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) i wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości.
Odpowiadając na skargę Rada Miasta Z. wskazała, iż z uwagi na wniesioną skargę, uchwała uchylająca zaskarżoną uchwałę zostanie na sesji Rady Miasta w styczniu 2008 roku, poddana pod głosowanie.
W dniu [...] roku Rada Miasta Z. podjęła uchwałę nr [...] uchylającą uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia zmiany oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Z..
Pismem procesowym z dnia 14 lutego 2008r. Wojewoda Lubuski cofnął skargę wobec jej uwzględnienie przez gminę w całości we własnym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie zaistniała powyższa sytuacja, bowiem jak wskazano w uzasadnieniu do projektu uchwały [...] Rada Miasta Z. uwzględniła w całości zarzuty wskazane w skardze i w konsekwencji uchyliła zaskarżoną uchwałę.
Zgodnie z przepisem art. 161 § 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy, postępowanie sądowe należy umorzyć, gdy stanie się ono bezprzedmiotowe. W ocenie Sądu postępowanie sądowe w zakresie zgodności z prawem aktu prawa miejscowego zawierającego przepisy powszechnie obowiązujące, który wcześniej wszedł w życie nie staje się bezprzedmiotowe jedynie na skutek późniejszego uchylenia kwestionowanych przepisów. Należy bowiem zważyć, iż w okresie pomiędzy datą wejścia w życie tychże przepisów a datą wejścia w życie aktu uchylającego sporne przepisy, mogły one wywołać określone skutki prawne. W okolicznościach przedmiotowej sprawy, mając na uwadze treść odpowiedzi na skargę, w której wskazano, iż objęta skargą uchwała nie została ogłoszona w dzienniku urzędowym w związku z czym nie weszła w życie, należało uznać, iż zaskarżona uchwała nie wywołała skutków prawnych. Zdaniem Sądu oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne zmierzające do badania zgodności z prawem zaskarżonych przepisów powszechnie obowiązujących od daty ich wejścia w życie, stało się "bezprzedmiotowym" na skutek uwzględnienia skargi przez Radę Miasta Z. i uchylenia we własnym zakresie zakwestionowanej przez Wojewodę Lubuskiego uchwały.
Niezależnie od powyższych ustaleń należy jednocześnie zważyć, iż skarżący -Wojewoda Lubuski cofnął skargę. Według przepisu art. 60 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd może uznać tę czynność procesową za niedopuszczalną, jeżeli zmierza ona do obejścia prawa lub spowodowałaby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych nieważnością. Sąd zważył przy tym, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki do uznania cofnięcia skargi za niedopuszczalne zwłaszcza, że zaskarżona uchwała w ogóle nie weszła w życie przy czym organ, który ja wydał uchylił ją, w pełni podzielając zarzuty skarżącego. Nie można zatem w ocenie Sądu uznać, iż cofnięcie skargi spowoduje utrzymanie w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności, przy czym wola skarżącego jako dysponenta skargi jest dla Sądu wiążąca.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, cofnięcie skargi przez Wojewodę Lubuskiego należy zatem uznać za skuteczne, co zgodnie z przepisem art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowi obligatoryjną przesłankę umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. orzekł jak w sentencji postanowienia.