Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Burmistrza o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego w sprawie ze skargi Burmistrza na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzeń Burmistrza: - aktu zatwierdzenia wyników konkursu z dnia [...] r. na stanowisko Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej, - zarządzenia z dnia [...] r., nr [...] w sprawie powierzenia stanowiska Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej, postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Burmistrz zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] października 2018 r., [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzeń Burmistrza:
- aktu zatwierdzenia wyników konkursu z dnia [...] czerwca 2018 r. na stanowisko Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej,
- zarządzenia z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w sprawie powierzenia stanowiska Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej.
Jednocześnie w skardze Burmistrz zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. O wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji lub postanowienia, w całości lub w części, może postanowić organ, który wydał decyzję lub postanowienie, działając z urzędu lub na wniosek strony skarżącej, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 2 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. również sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części tego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Przedmiotem skargi w rozpoznawanej sprawie jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody, którym stwierdzono nieważność wyżej wymienionych zarządzeń Burmistrza.
Zgodnie z treścią art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm., dalej jako u.s.g.) stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy wstrzymuje ich wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. W świetle natomiast art. 98 ust. 5 u.s.g. rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne z upływem terminu do wniesienia skargi bądź z datą oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd. Uznać zatem należy, że rozstrzygnięcie nadzorcze wywołuje trwałe skutki prawne w postaci wyeliminowania z obrotu wadliwego aktu organu samorządowego z mocą wsteczną (od dnia wydania), dopiero z momentem, kiedy stało się ono prawomocne w wyniku upływu terminu do jego zaskarżenia bądź oddalenia lub odrzucenia skargi na to rozstrzygnięcie przez sąd administracyjny (por. postanowienie NSA z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. akt I OZ 860/15, publ. CBOIS). Zatem dopiero wtedy, gdy rozstrzygnięcie nadzorcze będzie prawomocne, staje się co do zasady wykonalne poprzez usunięcie zakwestionowanej uchwały lub zarządzenia. Jednocześnie upada wstrzymanie wykonalności, podobnie jak w sytuacji prawomocnego wyeliminowania rozstrzygnięcia nadzorczego.
Wobec powyższego wstrzymanie wykonalności zarządzenia organu gminy objętego rozstrzygnięciem nadzorczym trwa do daty prawomocności rozstrzygnięcia nadzorczego albo prawomocnego jego wyeliminowania z obrotu prawnego i jest to zasada ustawowa, która nie podlega modyfikacji (por. postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt II SA/Go 205/18, publ. CBOIS).
W związku z tym Sąd uznał, że brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego, skoro uwzględnienie tego żądania i wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia nadzorczego niweczyłoby skutki rozwiązania przyjętego w przepisie art. 92 ust. 1 u.s.g., mającego charakter regulacji bezwzględnie obowiązującej.
W konsekwencji, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.