Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej G.N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Go 997/12 w sprawie ze skargi G.N. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Go 997/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę G.N. na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z powodu niesprecyzowania przedmiotu zaskarżenia dotyczącego niniejszej sprawy.
Odpis powyższego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącej w dniu 21 stycznia 2013 r. (k. 74 akt sądowych).
W sporządzonym osobiście piśmie z dnia [...] lutego 2013 r. zatytułowanym "dot. pisma z dn. 16 stycz. 2013 r., Sygn. akt II SA/Go 997/12" G.N. podtrzymała swoje zastrzeżenia co do czynności podejmowanych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz załączyła kserokopie kilku dokumentów kierowanych przez stronę do ww. organu.
Zarządzeniem z dnia 4 marca 2013 r. Sąd zwrócił się do skarżącej, aby w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, sprecyzowała treść pisma z dnia [...] lutego 2013 r., w szczególności, czy jest to skarga kasacyjna od ww. postanowienia Sądu z dnia 16 stycznia 2013 r., czy też pismo to ma inny charakter, który również należy sprecyzować, pod rygorem przyjęcia, że przedmiotowe pismo stanowi skargę kasacyjną.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie G.N. oświadczyła, że pismo z dnia [...] lutego 2013 r. stanowi skargę kasacyjną od postanowienia Sądu z dnia 16 stycznia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wymaga podkreślenia, iż skarga kasacyjna winna czynić zadość wymogom formalnym dla każdego pisma w postępowaniu sądowym, jak i szczególnym przewidzianym dla tegoż środka odwoławczego, a także zostać prawidłowo opłacona (art. 176, art. 230 § 1, § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej jako "p.p.s.a.".
Stosownie do treści art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wyjątki od tej zasady są wymienione w § 2 i § 3 cyt. przepisu, nie mają one jednak zastosowania w niniejszej sprawie. Ustawodawca wprowadzając w omawianym przepisie przymus adwokacko-radcowski, kierował się przede wszystkim potrzebą udzielenia stronie odpowiedniej pomocy prawnej ze strony podmiotów posiadających odpowiednią wiedzę prawniczą. W orzecznictwie i doktrynie utrwalony jest również pogląd, iż sporządzenie skargi kasacyjnej przez stronę samodzielnie tj. z naruszeniem przewidzianego w art. 175
§ 1 p.p.s.a. przymusu adwokacko-radcowskiego obarczone jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 p.p.s.a. i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 p.p.s.a. (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. akt FSK 3/04, M. Pr.
z 2004, nr 5, str. 202, B. Gruszczyński [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat,
M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Zakamycze 2005, str. 421).
Przenosząc powyższe uwagi na kanwę niniejszej sprawy należy wskazać, iż sporządzona samodzielnie przez G.N. skarga kasacyjna obarczona jest brakiem nieusuwalnym, gdyż została sporządzona przez osobę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym, co w konsekwencji czyni przedmiotową skargę kasacyjną niedopuszczalną.
Wobec przedstawionych powyżej argumentów, na podstawie art. 178 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.