Dnia 17 lutego 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Asesor WSA Krzysztof Targoński (spr.), Protokolant sekr. sąd. Elwira Massel, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2005 roku na rozprawie sprawy ze skargi E. B. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie: zwrotu wywłaszczonej nieruchomości umarza postępowanie sądowe
W piśmie procesowym, nadanym faxem, którego wpływ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach odnotowano w dniu [...]r., skarżąca wniosła o cofnięcie skargi na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...]roku, nr [...]. W uzasadnieniu wskazała, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...]r. stwierdził nieważność niekorzystnej dla niej decyzji o odmowie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Na wstępie wyjaśnić należy, że mimo, iż skarga wniesiona została pod rządami ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.) to jednak wniosek skarżącego z dnia [...]r. rozpoznać należało w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271 ze zm.).
Zgodnie z art. 60 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi cofnięcie skargi wiąże Sąd, jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Sąd nie dopatrzył się przesłanek do stwierdzenia niedopuszczalności cofnięcia skargi, a zatem zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ostatnio powołanej ustawy postanowił umorzyć postępowanie.
SW