Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku uczestnika Gminy K. o uzupełnienie wyroku z dnia 19 marca 2014 r., sygn. II SA/Ke 1066/13 poprzez zasądzenie na rzecz Gminy K. zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Wojewody z dnia 30 września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: oddalić wniosek o uzupełnienie wyroku.
Wyrokiem z dnia 19 marca 2014 r., sygn. II SA/Ke 1066/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę J. N. na decyzję Wojewody z dnia 30 września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W piśmie z dnia 21 marca 2014 r., występująca niniejszej sprawie w charakterze uczestnika Gmina K., zastępowana przez pełnomocnika - radcę prawnego, wniosła o uzupełnienie powyższego wyroku poprzez zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, które nie zostały orzeczone mimo wniosku Gminy zawartego w odpowiedzi na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Zgodnie z art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Przepisem takim jest art. 200 p.p.s.a., który stanowi, że w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Wniosek strony o zwrot kosztów sąd, stosownie do treści art. 209 p.p.s.a., rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204 (tj. umarzającym postępowanie lub wydanym w postępowaniu kasacyjnym).
Przepis art. 209 p.p.s.a. wprowadzając zamknięty katalog rodzajów orzeczeń sądów administracyjnych, które powinny zawierać rozstrzygnięcie o kosztach, nie upoważnia Sądu, do orzekania o zwrocie kosztów postępowania między stronami w innych orzeczeniach, kończących postępowanie w danej instancji, niż te które wymienia.
Wobec brzmienia art. 200 p.p.s.a brak jest podstaw do zasądzania przez wojewódzki sąd administracyjny kosztów postępowania (w tym kosztów zastępstwa procesowego) na rzecz uczestników postępowania bez względu na wynik postępowania. Aktualny pozostaje bowiem pogląd, zgodnie z którym osobom, których interesu prawnego dotyczy wynik postępowania sądowego, ale uczestniczących w postępowaniu na prawach strony (art. 33 p.p.s.a.) nie przysługuje zwrot kosztów zastępstwa procesowego bez względu na wynik postępowania sądowego (por. wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 1998 r., sygn. V SA 1306/97, ONSA 1999, nr 1, poz. 28). Zatem okoliczność, że tut. Sąd w swym orzeczeniu nie orzekł o zasądzeniu kosztów na rzecz uczestnika postępowania wynika z faktu, że wnioskodawca, ze względu na swoją pozycję procesową uczestnika, nie mógł w ogóle domagać się zwrotu kosztów.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 209 p.p.s.a oddalił wniosek o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 19 marca 2014 r.