Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Starosty O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy uznania nieruchomości za wspólnotę gruntową postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję Starosty O. z dnia [...] znak: [...] o odmowie ustalenia, że określone nieruchomości położone w obrębie B., gm. O., stanowią wspólnotę gruntową wsi B., i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Starosta O. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji Kolegium. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych oraz art. 69 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało zarzuty skargi za bezzasadne i wniosło o jej odrzucenie z uwagi na brak legitymacji Starosty O. do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zarzuty zawarte w skardze Starosty O. nie mogą być przedmiotem merytorycznej kontroli sądowej, albowiem skarga nie została wniesiona przez podmiot uprawniony w rozumieniu art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
Na wstępie należy podnieść, że skarga wniesiona do Sądu - zanim zostanie poddana merytorycznej kontroli - podlega najpierw ocenie pod kątem spełnienia wymogów kwalifikujących ją do rozpoznania. Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu. Katalog podstaw uzasadniających odrzucenie skargi nie jest katalogiem zamkniętym. Nie budzi wątpliwości Sądu, iż do przesłanek niedopuszczalności zalicza się brak legitymacji skargowej po stronie wnoszącego skargę, w sytuacji gdy brak tej legitymacji jest ewidentny. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie.
Sygn. akt II SA/Ke 177/11
Istotę legitymacji skargowej wnoszącego skargę stanowi uprawnienie do żądania przeprowadzenia kontroli aktów lub czynności organów administracji publicznej przez sąd administracyjny w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z prawem. Art. 50 § 1 ustawy p.p.s.a., przyznaje uprawnienie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego dwu kategoriom podmiotów: 1) każdemu, kto ma w tym interes prawny, oraz 2) w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób prokuratorowi, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz organizacji społecznej jeżeli sprawa mieści się w zakresie jej statutowej działalności i brała ona udział w postępowaniu administracyjnym.
Zatem skarżący, o którym mowa w pierwszym zdaniu art. 50 § 1 ustawy p.p.s.a., musi mieć w złożeniu skargi interes prawny rozumiany jako istnienie związku między, sferą jego indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością. Skarga może bowiem dotyczyć tylko jego "własnej sprawy administracyjnej," rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu podmiotowi.