Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. L. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi R. K. na pismo Wójta Gminy z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie kategorii dróg postanawia: odmówić przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 19 lipca 2017 r. ustanowiono dla R. K. na jego wniosek adwokata z urzędu w sprawie ze skargi wyżej wymienionego na pismo Wójta Gminy w przedmiocie kategorii dróg
Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w Kielcach wyznaczyła w dniu 3 sierpnia 2017 r. pełnomocnikiem skarżącego adwokata D. L.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 26 września 2017 r. odrzucił skargę R. K.
W dniu 5 października 2017 r. adwokat D. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz.1369) zwanej dalej p.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Podkreślić, należy, że pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy, o którym mowa w art. 250 p.p.s.a., otrzymuje wynagrodzenie w związku z faktycznym (rzeczywistym) udzieleniem stronie pomocy prawnej. Pomoc prawna powinna przybrać wymiar realny, a ciężar wykazania, że została faktycznie udzielona stronie spoczywa na pełnomocniku (zob. np. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 720/04, i z dnia 18 października 2007 r., sygn. akt II FZ 515/07, http://orzeczenia.nsa.gov.pl; S. Babiarz, B. Dauter, M. Niezgódka-Medek, Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Warszawa 2007, s. 316-317). W świetle powyższego, stwierdzić należy, że przyznanie pełnomocnikowi ustanowionemu w ramach prawa pomocy wynagrodzenia nie może odbywać się mechaniczne, lecz poprzedzone być musi oceną okoliczności faktycznych konkretnej sprawy w celu ustalenia, czy podjęte przez niego czynności stanowią faktyczne udzielenie stronie pomocy prawnej. Referendarz sądowy bowiem, w tym zakresie, odpowiada za zasadność i legalność wydatkowania środków publicznych.
W rozpoznawanej sprawie wyznaczony adwokat z urzędu ograniczył się do zapoznania z aktami sądowymi w dniu 7 września 2017 r. i wykonania zdjęć, nie wniósł do Sądu w imieniu skarżącego żadnego pisma procesowego przed wydaniem postanowienia o odrzuceniu skargi, nie złożył skargi kasacyjnej ani opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Oceniając nakład pracy adwokata D. L. uznano, że nie należy mu się wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej z urzędu.
Sam fakt wyznaczenia adwokata pełnomocnikiem z urzędu bez podjęcia przez niego jakichkolwiek czynności procesowych w imieniu reprezentowanego, nie daje podstaw do przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.