Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. M. o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: I. umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, II. ustanowić dla J. M. radcę prawnego, którego ustanowi Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach.
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę J.M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej. Skarżący złożył formularz PPF wnosząc o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu.
Ze złożonego formularza oraz dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną i mieszkają w wynajmowanym mieszkaniu, Skarżący jest niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym, pobiera rentę w wysokości 1062,98 zł netto miesięcznie. Jego żona jest niepełnosprawna w stopniu lekkim, zarabiała 1530 zł netto miesięcznie. Oboje cierpią na liczne choroby i wymagają stałego leczenia. Wnioskodawca nie wykazał innego majątku oprócz budynku mieszkalno-usługowego w budowie, która została wstrzymana w 2001 r. Skarżący wraz żoną wziął kredyt na budowę, od 16 lat go nie spłaca. Wnioskodawca podał następujące stałe wydatki miesięczne: czynsz za wynajmowane mieszkanie - 1200 zł, opłata za prąd 115,56 zł, opłata za gaz - 243,85 zł, opłata za wodę 137,76 zł, zakup lekarstw - około 380 zł, ponadto bilet komunikacji miejskiej - 125 zł na 90 dni.
Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa osoba dochodząca swych roszczeń przed sądem. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Zgodnie z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz.1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W rozpatrywanej sprawie biorąc pod uwagę sytuację majątkową i osobistą skarżącego, przede wszystkim: dochód wystarczający jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych dwojga dorosłych osób, niepełnosprawność i liczne choroby, wiążące się z wydatkami na zakup leków i utrudniające udział w postępowaniu przed sądem oraz brak majątku poza niedokończonym domem w budowie, uznano, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a jego wniosek zasługuje na uwzględnienie w zakresie ustanowienia radcy prawnego z urzędu, niezbędnego do sporządzenia skargi kasacyjnej.
Natomiast wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowy, jego rozpoznanie stało się zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu, stosownie do art. 249a p.p.s.a. Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 1c p.p.s.a, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących chorób zawodowych. Oznacza to, że skarga J.M. jest rozpoznawana przez sądy administracyjne bez pobierania od skarżącego jakichkolwiek opłat.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 249a, art. 239 pkt 1 lit.c, art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.