Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Dnia 29 stycznia 2015 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.S. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na bezczynność organu postanawia: ustanowić dla A. S. adwokata, którego wyznaczy adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Kielcach.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na bezczynność organu.
Skarżąca złożyła w dniu 8 stycznia 2015 r. formularz PPF wnosząc o ustanowienie adwokata z urzędu. Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, jest osoba bezrobotną bez prawa do zasiłku. Jedynym źródłem jej utrzymania są zasiłki okresowe, ponadto otrzymuje obiady z pomocy społecznej. Skarżąca nie wykazała żadnego majątku, oczekuje na przydział lokalu socjalnego, w stosunku do niej został wydany wyrok o eksmisji z mieszkania z powodu niepłacenia czynszu. Wnioskodawczyni choruje, część dochodu wydaje na leki.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Zgodnie z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części, przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie biorąc pod uwagę sytuację majątkową i życiową wnioskodawczyni, w tym: bezrobocie brak własnego dochodu i majątku, utrzymywanie się ze świadczeń z pomocy społecznej, uznano, że nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Zatem jej wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu niezbędnego do sporządzenia skargi kasacyjnej zasługuje na uwzględnienie w całości.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.