Sprawa ze skargi na decyzję Wójta Gminy C. w przedmiocie odmowy wydania decyzji zobowiązującej do przebudowy
Sentencja

sygn. akt II SA/Kr 1006/07 Kraków, dnia 14 lipca 2008 roku POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Firek po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. T. na decyzję Wójta Gminy C. z dnia [...] roku, znak [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji zobowiązującej do przebudowy postanawia: odrzucić skargę kasacyjną skarżącej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 marca 2008 roku, sygn. akt II SA/Kr 1006/07 w przedmiocie odrzucenia skargi.

Uzasadnienie

Niniejsza sprawa została wszczęta wskutek skargi H. T. na decyzję Wójta Gminy C. z dnia [...] roku, znak [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji zobowiązującej do przebudowy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 26 marca 2008 roku skargę tę odrzucił. Postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 21 kwietnia 2008 roku wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej, w tym o obowiązującym przymusie adwokacko- radcowskim.

W dniu [...] czerwca 2008 roku H. T. złożyła pismo, zatytułowane "wniosek o uchylenie orzeczenia z dnia 23 marca 2008 roku".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Z uwagi na żądanie, zawarte w piśmie z dnia [...] czerwca 2008 roku, należy zakwalifikować je jako skargę kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi, a to z uwagi na zawarte w nim żądanie uchylenia kwestionowanego orzeczenia.

Stosownie do art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.), wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną. Zgodnie z art. 175 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i § 3, przy czym § 2 wymienia podmioty, które z uwagi na zajmowane stanowisko lub stopień naukowy posiadają kwalifikację do osobistego sporządzenia skargi kasacyjnej we własnym imieniu, natomiast § 3 wymienia kategorie spraw, w których skargę kasacyjną sporządzić mogą doradca podatkowy lub rzecznik patentowy. W myśl art. 178 p.p.s.a. Powszechnym jest w doktrynie postępowania sądowoadministracyjnego oraz orzecznictwie sądowym pogląd, iż taki przypadek niedopuszczalności zachodzi także wówczas, gdy skarga kasacyjna zostaje sporządzona przez stronę nie reprezentowaną przez adwokata, radcę prawnego albo podmiot wymieniony w art. 175 § 2 lub § 3 p.p.s.a., przy czym taka skarga kasacyjna podlega odrzuceniu bez wzywania skarżącego o uzupełnienie braków formalnych (tak H. Knysiak- Molczyk [w:] T. Woś (redakcja), H. Knysiak- Molczyk, M. Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis 2005, teza 3 do art. 178 i powołane tam orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także B. Gruszczyński [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka- Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2005, teza 6 do art. 178). W przedmiotowej sprawie skarżąca, pomimo pouczenia o przymusie adwokacko-radcowskim i konsekwencjach jego niezachowania, wniosła skargę kasacyjną sporządzoną osobiście, nie posiadając przy tym kwalifikacji ani nie zajmując stanowiska wymienionego w art. 175 § 2 p.p.s.a., co przesądza o niedopuszczalności środka zaskarżenia.

Sąd wziął również pod uwagę, iż stosownie do art. 175 § 1 p.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Skarżącej doręczono zaskarżone postanowienie w dniu 21 kwietnia 2008 roku, zatem termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 21 maja 2008 roku. Wniesienie środka zaskarżenia po terminie stanowi również- jak wynika z art. 178 p.p.s.a.- podstawę do jego odrzucenia.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, za podstawę biorąc art. 178 p.p.s.a.

Strona 1/1