Kraków, dnia 6 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miejskiej K. reprezentowanej przez Prezydenta Miasta K. na postanowienie Wojewody z dnia 27 czerwca 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W skardze wniesionej na postanowienie Wojewody z dnia [...] czerwca 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania strona skarżąca Gmina Miejska K. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania ww. postanowienia. We wniosku strona skarżąca podniosła, że zgodnie z postanowieniem Starosty K. z dnia [...] listopada 2012 r., znak: [...] , które zostało utrzymane w mocy postanowieniem Wojewody z dnia [...] czerwca 2013 r., znak: [...], jest zobowiązana do uiszczenia kwoty kosztów postępowania o ustalenie odszkodowania za nieruchomość (działkę nr [...], obr. [...]), w terminie 14 dni licząc od dnia, w którym postanowienie stanie się ostateczne. Zaskarżona decyzja, utrzymująca w mocy postanowienie Starosty K. z dnia 30 listopada 2012 r. uzyskała przymiot ostateczności z dniem 27 czerwca 2013 r. W tej sytuacji organ administracji może skutecznie egzekwować kwotę objętą zaskarżonym postanowieniem korzystając ze środków przymusu państwowego, a nadto naliczać odsetki od przedmiotowej kwoty. W przypadku gdyby organ administracji zainicjował postępowanie egzekucyjne i wyegzekwował kwotę wskazaną w zaskarżonym postanowieniu przed prawomocnym zakończeniem postępowania administracyjnego, a prawomocny wyrok sądu administracyjnego będzie korzystny dla strony skarżącej odzyskanie kwoty uiszczonej na rzecz organu administracyjnego może być obarczone znacznymi trudnościami, zwłaszcza gdy organ administracyjny odmówi dobrowolnego zwrotu wpłaconych kosztów. Wiązać się to może z koniecznością zainicjowania przez stronę skarżącą postępowania sądowego, co oznaczać będzie konieczność poniesienia dalszych kosztów, a nadto odwlekać będzie odzyskanie uiszczonego świadczenia w czasie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej jako P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Zgodnie z § 5 powołanego przepisu, postanowienia w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
We wniosku o przyznanie ochrony tymczasowej strona skarżąca powinna zatem wykazać, że w związku z wykonaniem zaskarżonego aktu zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Chodzi przy tym jednak nie o jakiekolwiek skutki i jakąkolwiek szkodę, ale o szkodę i skutki kwalifikowane, tzn. przekraczające normalne następstwa związane z wykonywaniem aktu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2005 r., sygn. akt II OZ 52/05). Wyjątkowy środek, jakim jest udzielenie ochrony tymczasowej o której mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. przeznaczony jest zatem dla podmiotów znajdujących się w takiej sytuacji finansowej, która nie pozwala na pokrycie zobowiązań bez wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wskazać w tym miejscu należy, że koszty postępowania do pokrycia których zobowiązana została strona skarżąca tj. Gmina Miejska K. wynoszą 159, 90 złotych.