Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Krynicy-Zdroju w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Uzdrowiska Krynica
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.J. na uchwałę Rady Miejskiej w Krynicy-Zdroju z dnia 7 listopada 2012 r. Nr XXXII.191.2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Uzdrowiska Krynica-Zdrój (Obszar 2 -Centrum) postanawia: skargę odrzucić.

Uzasadnienie strona 1/2

M.J. wniósł w dniu 18 lipca 2013 r. skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Krynicy-Zdroju z dnia 7 listopada 2012 r. Nr XXXII.191.2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Uzdrowiska Krynica - Zdrój (Obszar 2 - Centrum).

W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Krynicy-Zdroju wniosła o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie.

W uzasadnieniu wniosku o odrzucenie skargi organ podał, że skarga została wniesiona po terminie, bowiem skarżący wystąpił z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa wskazaną wyżej uchwałą, skierowanym do Rady Miasta w dniu 10 kwietnia 2013 r. Wezwanie pozostało bez odpowiedzi zatem termin do wniesienia skargi upływał z dniem 9 czerwca 2013 r. Podano, że równocześnie ze skargą w dniu 18 lipca 2013 r. skarżący wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa uchwałą Rady Miejskiej w Krynicy-Zdroju z dnia 7 listopada 2012 r. Nr XXXII.191.2012, które to wezwanie było drugim z kolei.

Skarżący pismem z dnia 8 kwietnia 2013 r. wezwał Radę Miejską w Krynicy-Zdroju do usunięcia naruszeń prawa, które wpłynęło do Urzędu Miejskiego w Krynicy-Zdroju w dniu 10 kwietnia 2013 r.

Następnie kolejnym pismem z dnia 16 lipca 2013 r. skarżący ponownie wezwał Radę Miejską w Krynicy-Zdroju do usunięcia naruszeń prawa, które wpłynęło do Urzędu Miejskiego w Krynicy-Zdroju w dniu 18 lipca 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 594), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Treść art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oznacza, że w pierwszej kolejności obowiązkiem sądu jest zbadanie, czy wniesiona skarga podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny i czy spełnia wymogi formalne, do których w niniejszej sprawie zaliczyć należy: 1) zaskarżenie uchwały z zakresu administracji publicznej, 2) wcześniejsze bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, 3) zachowanie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (dwa ostatnie punkty stanowią wymogi formalne dopuszczalności skargi).

Skarżący dopełnił wymogu bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia zaskarżoną uchwałą. Jak jednak wynika z akt sprawy skarżący dwukrotnie występował z wezwaniem do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia dokonanego w jego ocenie ustaleniami zaskarżonego planu, tj. w dniu 10 kwietnia 2013 r. i w dniu 18 lipca 2013 r. Istotne znaczenie z punktu widzenia skutków procesowych ma pierwsze wezwanie, tj. wezwania z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu na dziennik podawczy). W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że "wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, określone w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie; następne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu tego przepisu" (tak postanowienie składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2002 r., sygn. akt OSA 2/02, opubl. ONSA z 2003 r., nr 1, poz. 2). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie podziela także stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w postanowieniu z dnia 20 września 2006 r., II GSK/06 (publ. na stronie internetowej NSA), że "nie można traktować instytucji wezwania do usunięcia naruszenia prawnego jako czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana bez ograniczeń. Taki pogląd pozbawiałby to działanie znaczenia prawnego, stanowiłby zaprzeczenie jego istoty i powodowałby destabilizację obrotu prawnego, zamiast poprawiać jego bezpieczeństwo. Powodowałoby to również uprzywilejowanie podmiotów wnoszących skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2001, nr 142, poz. 1591 ze zm.) od podmiotów wnoszących skargi na innej podstawie". W konsekwencji dla ustalenia zachowania przez skarżące terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego znaczenie ma data wpływu pierwszego pisma zawierającego wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia do organu właściwego.

Strona 1/2