Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata W. H. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J. P. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Kr 1867/11 p o s t a n a w i a przyznać na rzecz adwokata W. H., wykonującego zawód w Kancelarii Adwokackiej Al. [...], K., od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 180,00 zł ( słownie: sto osiemdziesiąt złotych ) oraz 41,40 zł ( słownie: czterdzieści jeden złotych, czterdzieści groszy ) podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia kosztów zastępstwa prawnego udzielonego z urzędu.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 października 2013r. przyznane zostało skarżącej J. P. prawo pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów oraz ustanowienie dla strony skarżącej adwokata z urzędu w sprawie jej skargi o wznowienie postępowania sądowego.
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w K., zarządzeniem Dziekana ORA z dnia 17 października 2013r. na pełnomocnika J. P. został wyznaczony adwokat J. D., wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej w K. przy ul. L.. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 22 stycznia 2014r. adwokatowi z urzędu - J. D. zostało przyznane należne wynagrodzenie za pomoc świadczoną skarżącej z urzędu przed sądem I instancji.
Następnie - zarządzeniem ORA z dnia 3 lutego 2014r. o zmianie pełnomocnika z urzędu - na nowego pełnomocnika J. P. - w miejsce J. D. - został wyznaczony adwokat W. H., wykonujący zawód w K., Al. [...].
W dniu 20 lutego 2014r. adwokat W. H. w skardze kasacyjnej złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które to koszty nie zostały przez skarżącego pokryte tak w całości jak i w części.
Jak wynika z akt sprawy - adwokat W. H. w dniu 19 lutego 2014r. sporządził bowiem i wniósł w imieniu skarżącej skargę kasacyjną dotyczącej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 grudnia 2013.
Zgodnie z art. 250 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 1 lit c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynosi 240,00 zł. Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 2 b - za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki. W myśl natomiast § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości - w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1 , sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach tj. 23 %.
W związku z powyższym, na zasadzie art. 250, art. 258 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ), § 19 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163,poz.1348 z późn. zmianami ) oraz § 18.1 pkt. 1,2 w zw. z § 2 pkt 3 cytowanego Rozporządzenia należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia. Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami ).