Kraków, dnia 10 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg R. S., A. F., B. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia 13 sierpnia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości postanawia: odrzucić zażalenie R. S. na postanowienie WSA w Krakowie z dnia 7 lipca 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 r. utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego WSA w Krakowie z dnia 7 czerwca 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania skarżącemu R. S. prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Pismem z dnia 26 lipca 2016 r. (data stempla pocztowego) R. S. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia. W uzasadnieniu wskazał, że bardzo dokładnie i sumiennie wykazał wszelkie okoliczności, a jego sytuacja materialna i rodzinna powinna przemawiać za koniecznością przyznania mu wnioskowanego prawa pomocy. Niniejsze pismo w takim wypadku należy potraktować jako zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie z dnia 7 lipca 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W dniu 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. póz. 658). W sprawach wszczętych od tego dnia, wniosek o przyznanie prawa pomocy rozpoznaje referendarz sądowy, a wojewódzki sąd administracyjny - rozpoznając sprzeciw od takiego orzeczenia - orzeka jako sąd drugiej instancji, co jednoznacznie wynika z treści art. 260 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. póz. 718, dalej: "P.p.s.a."), zmienionego na skutek wspomnianej wyżej nowelizacji.
W myśl art. 194 § 1 P.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, albo których przedmiotem są postanowienia wymienione w punktach 1-10 tego przepisu. Postanowienie wydane na skutek rozpoznania sprzeciwu jest niezaskarżalne, bowiem nie należy do katalogu postanowień objętych wyżej wymienioną regulacją.
W tym stanie rzeczy zażalenie na takie postanowienie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne, stosownie do art. 178 w zw. z art. 194 § 1 i art. 197§2P.p.s.a.